ตอนที่ 36 : มีปากเสียง พริกหวานหันมามองใบหน้าคมคาย และจ้องสายตาคมคู่นั้นอย่างไม่เกรงกลัว “พริกขอถามคุณก่อนได้ไหมคะ ว่าเมื่อคืนคุณไปทำงานที่คาสิโนหรือไปที่อื่นมา” “เธอรู้อะไรมา” “พริกไม่ชอบถามซ้ำค่ะ” พริกหวานสวนกลับทันควัน เพราะเธอไม่ได้คำตอบจากปากเขาเช่นกัน ใบหน้าหวานเลือกที่จะเบือนหน้าหนีแต่กลับถูกมือหนากระชากข้อมือจนเธอต้องหันมาหาเขาอีกครั้ง “ฉันถามว่าเธอรู้อะไรมา” “เมื่อไหร่จะปล่อยพริกไปสักที เมื่อไหร่จะให้ชีวิตอิสระพริกสักที ที่คุณได้ไปยังไม่พออีกเหรอ พริกต้องเป็นทาสรองรับความใคร่ให้คุณไปอีกนานแค่ไหน พริกอยากออกจากชีวิตคุณสักที” พริกหวานตวาดลั่นรถ และมองคนตรงหน้าด้วยแววตาสั่นระริก ลูกน้องสองคนที่อยู่ด้านหน้าได้แต่นั่งฟังเงียบๆ แต่รู้ถึงเหตุการณ์ไม่สู้ดีของทั้งสองคน ไม่แปลกที่ผู้หญิงสองคนมาเจอกัน หนึ่งคนหวงแหน อีกหนึ่งคนกำลังเข้ามาทวงคืน “.....” โรมันจ้องดวงตากลมโตที่สั่นระริก