ตอนที่ 27 : เริ่มใส่ใจ
“จะอร่อยแบบที่คุยหรือเปล่า” น้ำเสียงหวานพูดขึ้นลอย ๆ และจัดการหั่นชิ้นเนื้อตรงหน้าทันทีเมื่อเขามานั่งตรงข้ามเธอ ทันทีที่ชิ้นเนื้อเข้าปากริมฝีปากบางอมยิ้มเล็กน้อยและมองใบหน้าคมคายด้วยแววตาเป็นประกาย บ่งบอกถึงความอร่อยทั้งที่เขาแทบไม่ได้ปรุงแต่งรสอะไรเลยด้วยซ้ำ
“หน้าตาบอกทุกอย่าง” โรมันสวนกลับทันควันไม่ยากที่จะคาดเดาสีหน้าของเธอ มือหนาจัดการหั่นชิ้นเนื้อและจัดการเข้าปาก ถูกใจในรสชาติที่ตัวเองทำ
“ก็พอกินได้ค่ะ”
“ปากดี”
พริกหวานไหวไหล่และจัดการหั่นชิ้นเนื้อเข้าปากครั้งแล้วครั้งเล่า ท่ามกลางสายตาคนตรงหน้า มองมือหนาที่จัดการรินไวน์ราคาแพงใส่แก้วพร้อมกับยื่นมาตรงหน้าเธอ
“ไม่ดื่มค่ะ”
“ไม่มีมารยาท”
“ถ้าดื่มแล้วเมาใครรับผิดชอบคะ”
“แล้วทุกครั้งใครรับผิดชอบเธอตอนเมา”
“...คุณ”
“ลิ้มชิมรส ไม่ได้ดื่มเอาตาย มันไม่ทำให้เธอเมาแต่แค่มึน”
ดวงตากลมโตหรี่ตามองคนตรงหน้าอย่
