ปิ่นปัก....
"พี่นนท์พี่ฟื้นแล้ว ปิ่นดีใจจัง^^" ฉันพูดด้วยความดีใจที่เห็นเขาฟื้นแล้วแต่....
"เธอ...เป็นใคร"
"พี่ว่าอะไรนะคะ??" ฉันถามเขาเพราะฉันไม่แน่ใจในสิ่งที่ได้ยิน
"ฉันถามว่าเธอเป็นใคร"
"พี่..จำปิ่นไม่ได้เหรอ"
"เอ่อ...ไม่ได้ ว่าแต่เธอเป็นใคร"
"เป็น...."
"เป็นเมียมึงไงไอ้สัส" ฉันรีบหันไปมองว่าเป็นใครที่เอ่ยประโยคนี้ออกมา
"พี่ทิศเหนือ??" พี่ทิศเหนือเดินเข้ามาพร้อมกับพี่นับดาว ฉันดีใจมากที่ได้เจอพี่ๆทั้งสองคนเพราะเราไม่ได้เจอกันนานหลายปีมากแล้วตั้งแต่วันที่ฉันตัดสินใจที่จะออกมาใช้ชีวิตตามลำพังกับลูก
"เหนือมึงก็พูดดีๆดิ นนท์เค้าป่วยอยู่นะ"
"ป่วยแล้วไง ฟื้้นขึ้นมาเสือกจำเมียตัวเองไม่ได้ มึงตอแหลป่าววะ" ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ทิศเหนือถึงพูดแบบนี้
"คุณสองคนเป็นใคร" พี่นนท์ทำหน้าสงสัยพร้อมกับถามพี่ทิศเหนือกับพี่นับดาว
"กู.."
"มึงหยุดพูดเลยเหนือกูจะพูดเอง" พี่นับดาวปรามพี่ทิศเหนือก
