ปิ่นปัก...
ฉันรีบเดินออกมาจากห้องนอนของเขา แต่พอกำลังจะเดินลงบันได
"แกเข้าไปทำอะไรในห้องนนท์บอกมานะ" ไม่ต้องถามว่าใครที่ถามฉันแบบนี้เพราะทั้งบ้านคงมีแค่คนเดียว
"ฉันจะเข้าไปทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ"
"หึ ทำเป็นเล่นตัวหนีเขาไปตั้งนานสุดท้ายก็ยอมนอนกับเขาเหมือนเดิม แกไม่ต้องปฏิเสธหรอกนะว่าแกไม่ได้มีอะไรกับนนท์เพราะหลักฐานมันอยู่ที่ตัวแกหมดละ ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าแกมีอะไรดีนนท์เขาถึงเอาแก" ซอลลี่เดินเข้ามาใกล้แล้วมองไปที่ลำคอของฉัน
"อยากรู้ก็เดินเข้าไปถามเค้าสิคะมาถามฉันทำไม"
"แกไม่ต้องมาท้า ฉันจะบอกอะไรแกให้นะว่าน้ำหน้าอย่างแกก็เป็นได้แค่นี้แล่ะถึงแกจะมีลูกกับนนท์ก็ตาม อ่อฉันลืมบอกแกไปสินะว่าพ่อแม่ของฉันมาคุยกับแม่ของนนท์เรื่องที่จะให้ฉันกับนนท์แต่งงานกันเพราะเราสองคนรู้จักกันมานานแล้ว"
"เหรอคะ ขอบคุณนะคะที่บอก" พูดจบฉันก็เดินหันหลังลงบันไดมาโดยทำเป็นไม่สนใจคำพูดของซอลลี่
ฉันกลับมาที
