ชานนท์....
หลังจากไปส่งลูกที่โรงเรียนผมก็เข้าบริษัทต่อทันทีแต่พอเข้าห้องมาไม่รู้ทำไมวันนี้ผมถึงรู้สึกแปลกๆเหมือนในห้องดูโล่งๆว่างๆมันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ทำไมมันรู้สึกเงียบๆก็ไม่รู้เหมือนกัน หรือผมคิดไปเอง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"คุณนนท์คะป้าเองค่ะ" ป้าแม่บ้านเคาะประตูเรียก
"เข้ามาได้ครับ" ป้าแม่บ้านเปิดประตูเข้ามาแล้วยิ้มให้ผมแกเดินยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของผม
"คือป้าจะมาถามว่าเที่ยงนี้คุณนนท์จะรับอาหารกลางวันเป็นอะไรดีคะป้าจะได้สั่งมาให้"
ผมนั่งคิดอยู่นานแต่ก็คิดไม่ออกว่าจะกินอะไรดีจนกระทั่งป้าแม่บ้านบอก
"เอาราดหน้าเหมือนเดิมมั้ยคะ"
"ได้ครับเอาราดหน้าทะเลเหมือนเดิม" ผมขี้เกียจคิดก็เลยเอาตามนั้น ที่ผมสั่งอาหารมากินเพราะผมไม่ชอบออกไปกินข้าวข้างนอกขี้เกียจออกไปเจอรถติดส่วนมากจะสั่งมากินในห้องทำงานมากกว่า
"ได้ค่ะราดหน้าสองที่เหมือนเดิมนะคะ"
"ครับ" แต่จู่ๆผมก็นึกขึ้นได้
"เอ่อเดี๋ยวครับป
