"วันนี้ให้บอดี้การ์ดไปส่งนะ ปัณณ์ต้องเข้าประชุม แล้วคงจะประชุมกันถึงเช้า" ปัณณ์เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวสอบ เอ่ยบอกอีฟที่พยุงตัวลุกขึ้นจากเตียงพลางขยี้ตาตัวเองอย่างงัวเงีย เดินตรงไปยังห้องแต่งตัว
"เพราะความดื้อของอีฟ" อีฟลุกเดินมาช่วยคนตัวสูงติดกระดุมเสื้อเชิ้ต รู้สึกผิดที่ตัวเองเป็นต้นเหตุทำให้เขาต้องควบการประชุมให้เสร็จโดยเร็ว มือบางลูบไล้แผงอกแกร่งอย่างแผ่วเบา
"เห็นปุ๊บหื่นปั๊บ" มือหนาบีบจมูกโด่งเล็กด้วยความมันเขี้ยว เห็นกล้ามเนื้อแน่นๆ ของเขาทีไรเป็นได้ออกอาการหื่นแบบที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัวทุกที
"ก็มือมันไปเอง รู้สึกผิดจัง" อีฟกะพริบตาปริบๆ จ้องตาคม แล้วใช้นิ้วจิ้มที่หน้าอกเขา
"เลิกโทษตัวเองกับสิ่งที่ผ่านมาได้แล้ว เพราะมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ แค่อย่าทำอีกก็พอ" มือหนาประคองกรอบสวยประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากอิ่มนุ่ม
"ปัณณ์"
"หืม?"
"ปัณณ์มั่นใจในตัวอีฟนะ อีฟนอนคิด
