"พร้อมไหม" ปัณณ์กุมมือบางไว้ อย่างต้องการให้กำลังใจพร้อมรอยยิ้มละมุน รอยยิ้มที่ทำให้คนมองรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
"พร้อมค่ะ ไฟท์ติ้ง" อีฟหันมาพยักหน้ายิ้มตอบคนตัวสูง กำมือขึ้นมาทำท่าขึงขัง ปัณณ์ลูบศีรษะมนเบาๆ ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ เช่นเดียวกับอีฟ
"ป่ะ" อีฟยืนนิ่งอยู่หน้าทางเข้า ยังคงมีความรู้สึกลังเลใจอยู่บ้าง ปัณณ์เดินมาจับมือบางสอดประสานนิ้วเรียวแนบแน่น ร่างบางสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะพากันเดินเข้าบ้าน
"น้าเนตร" อีฟเข้ามาในบ้านก็พบเนตรดาวเป็นคนแรก
"อีฟ พี่เจตอีฟมา พี่เจต" เนตรดาวกำลังยกจานช้อนมาวางไว้ที่โต๊ะกลางบ้าน เตรียมกินข้าว พอเห็นอีฟก็ร้องเรียกคนเป็นสามีด้วยด้วยความตื่นเต้นดีใจ
"อีฟมาเหรอเนตร อีฟ" เจตเดินโขยกเขยกออกมาจากครัว เนตรดาวเข้าไปช่วยพยุง
"พ่อ" อีฟเรียกคนเป็นพ่อด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"อีฟกลับมาหาพ่อแล้ว โตขึ้นมากเลยนะลูก สวยผิดหูผิดตาจนพ่อแทบจำไม่ได้แหนะ" เจตเข้าไปจับเนื้อตัวล
