ตอนที่ 87 ผู้ช่วยเหลือ

1829 คำ

สถานีขนส่งผู้โดยสารเทศบาลเมืองเพชรบูรณ์ "วิว แม็กซ์" วิวกับแม็กซ์หันไปตามเสียงเรียก พบเด็กหนุ่มตัวสูงราวๆ หนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร ใส่เสื้อฮู้ดมีหมวกสีดำตัวโคร่ง กางเกงยีนส์ขายาวทรงกระบอก รองเท้าผ้าใบสีขาว สะพายกระเป๋าเป้ไว้ด้านหลัง "เรารู้จักกันด้วยเหรอคะ" วิวจ้องมองหน้าเด็กหนุ่มที่สวมหน้ากากอนามัย และแว่นตาหนาเตอะ "จำได้ยัง" เมื่อวิวกับแม็กซ์จำไม่ได้ คนที่วิวกับแม็กซ์คิดว่าเป็นเด็กหนุ่มจึงถอดหน้ากากอนามัยออก กลายเป็นหนุ่มหน้าหวาน ดูเป็นเด็กรั้นๆ ซนๆ รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตา "อีฟ" วิวกับแม็กซ์อุทานออกมาพร้อมกันเมื่อแน่ชัดต่อสายตาแล้วว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าคือใคร "อีฟจริงๆ เหรอ ทำไม?" วิวจับไหล่อีฟให้หันซ้ายหันขวา หมุนตัวไปรอบๆ จับใบหน้าพลิกซ้ายทีขวาที ก่อนจะยื่นมือไปจับเส้นผมสั้นๆ แล้วออกแรงดึงเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นผมจริงหรือแค่ใส่วิก "โอ๊ยวิว" อีฟร้องลั่นเมื่อถูกวิวดึงผมจนคอเอียงไปตามแรงดึง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม