"ปัณณ์จะทำอะไรอีฟ"
"จะเอาให้ลุกไม่ขึ้นเลย จะได้ไม่มีแรงหนีผัวเที่ยวอีก" ปัณณ์จับมือบางรวบขึ้นเหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียว กดแขนทั้งสองข้างของอีฟลงกับเตียง แล้วใช้มืออีกข้างดึงเข็มขัดหนังราคาแพงของตัวเองมามัดข้อมือเธอไว้ ดวงตาคมจ้องมองอย่างดุร้าย
"ปัณณ์ ปัณณ์อย่าทำแบบนี้ อีฟจะไม่หนีปัณณ์เที่ยวแล้ว จะไม่ดื้อกับปัณณ์แล้ว อื้อออ" อีฟพยายามบิดข้อมือให้หลุดจากการถูกพันธนาการ ร่างสูงบดจูบร้อนๆ ตามอารมณ์โกรธจนร่างบางเจ็บระบมไปหมด กัดริมฝีปากล่างรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะกระชากบราเซียร์จนขาดคามือ
"ปัณณ์อีฟเจ็บ...ฮือออ" แรงกระชากทำให้สายบราเซียร์ขูดกับผิวบางจนแสบไปหมด
"ถ้าเจ็บก็จำ แล้วอย่าทำแบบนี้อีก" แววตาคมจ้องมองอย่างกราดเกรี้ยว
"อีฟไม่ทำแล้ว อีฟไม่ดื้อแล้ว อีฟ...อื้อออ...เจ็บ ปัณณ์อย่ากัด...อ๊ะ" ยังไม่ทันพูดจบร่างสูงก็ก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอขาว เลื่อนไล้ลงมาที่เต้าอวบคู่สวยที่เขาสุดแสนจะหลงใหลมัน
