"ดีนะที่พอมืดแล้วอากาศเย็น เลยได้โอกาสใส่เสื้อตัวนี้ ไม่งั้นคนอื่นคงได้เห็นรอยพวกนี้แน่" อีฟพึงพำกับตัวเองหลังจากสวมเสื้อไหมพรมคอตั้งที่สามารถปกปิดร่องรอยที่ปัณณ์ทำไว้บนตัวเธอ
"วันพุธเจ็ดโมงให้ทุกคนมาพร้อมกันที่ห้องประชุม จ่ายค่าล่วงเวลาให้กับทุกคน เพราะเราคงต้องประชุมกันแบบข้ามวันข้ามคืน เราต้องประชุมให้เสร็จภายในวันนั้น ล่าช้าไปวันหนึ่งคงโดนปรับไม่ถึงสิบล้าน เตรียมเอกสารให้พร้อมด้วย ผมกลับพรุ่งนี้ค่ำๆ" อีฟยืนมองคนตัวสูงที่กำลังคุยโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดก็พาลให้รู้สึกผิดที่เธอสร้างปัญหาให้กับเขา มิหนำซ้ำยังทำให้เขาสูญเงินเป็นล้านเพราะความดื้อ ความอยากเที่ยวของตัวเอง ถ้าเขาไม่รัก ไม่ห่วงเธอ เขาคงไม่ยอมทิ้งงาน ทิ้งเงินมากมายแบบนี้
"อีฟขอโทษ" อีฟเดินเข้าไปสวมกอดคนตัวสูงจากทางด้านหลัง แนบใบหน้ากับแผ่นหลังกว้าง
"กินซะ ฉันไม่ได้ป้องกัน" ปัณณ์แกะมือบางออกจากเอวหนา แล้วหันมาหาเธอพร้อมก
