"พี่ปัณณ์จะทำไรอ่ะ" ปัณณ์อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่มา หลังจากกลับมาจากหัดขับรถให้อีฟและกินข้าวกับครอบครัว
"เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไง" ปัณณ์ตอบเสียงเรียบ จัดการเปิดกระเป๋าออกกว้าง
"เก็บเสื้อผ้า? พี่ปัณณ์จะไปไหน"
"ไปญี่ปุ่น"
"ญี่ปุ่น!!" อีฟพูดเพียงแค่นั้น ริมฝีปากบางก็เบะคว่ำ มองคนตัวสูงเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวอีกครั้ง นี่เขาโกรธเธอเรื่องหัดขับรถวันนี้จนหนีไปญี่ปุ่นโดยไม่บอกเธอเลยเหรอ ก่อนจะล้มตัวลงกับเตียง ซบหน้ากับหมอนปล่อยเสียงโฮออกมาเพื่อระบายความรู้สึกน้อยใจ โดยที่ไม่กลัวว่าเขาจะได้ยินเลยสักนิด
"มาเก็บเสื้อผะ..." ปัณณ์ลากกระเป๋าเดินทางอีกใบออกมาพร้อมทั้งเอ่ยบอก แต่ก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้โฮของอีฟ
"ฮืออออ" อีฟยังคงร้องไห้จนตัวโยน
"อีฟเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม" ปัณณ์รีบเข้าไปดูอีฟ พลางจับพลิกตัว แต่เธอก็ฝืนตัวเอาไว้
"อึก...กะ...ก็พี่...ปะ...ปัณณ์โกรธ...อะ...อีฟ..
