"วิว" อีฟเรียกทั้งที่รู้ว่าคนด้านในไม่มีทางได้ยินพร้อมโบกมือให้วิวที่กำลังนั่งให้นมลูกสาวอยู่ในห้อง NICU โดยมีพยาบาลคอยให้คำแนะนำ เธอหันมาส่งยิ้มทักทายอีฟเมื่อพยาบาลเอ่ยบอก ก่อนจะหันกลับไปสนใจลูกสาวต่อ
"อยากมีบ้างไง" ปัณณ์โอบไหล่มน อีฟเอาแต่จับจ้องวิวกับลูกสาวพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"ปัณณ์พร้อมยังล่ะ" อีฟถามกลับพร้อมกับเงยหน้าสบสายตากับดวงตาคู่คม
"ยัง" คำตอบของเขาทำให้เธอรู้สึกผิดหวังเล็กๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงความรู้สึกนั้นออกมาทางสีหน้าและแววตา
"อยากสวีทกันสองคนอ่ะดิ"
"ฉันยังมีเป้าหมายที่ต้องทำให้สำเร็จ แล้วมันก็คงใช้เวลา" คราวนี้ดวงตาคู่งามมิอาจปิดบังความรู้สึกได้อีก แววตาของเธอวูบไหวจนคนมองรู้สึกได้
"แล้วเป้าหมายนั้นมีอีฟอยู่ไหม" ร่างเพรียวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเบาแผ่ว
"มีแน่นอน ในเมื่อฉันเลือกที่จะเปิดใจรับเธอแล้ว ทุกเป้าหมายของฉันจะมีเธออยู่ด้วย" คำตอบของคนตัวสูงทำเอาเธอยิ้มแก้มแทบปริ แวว
