"อยากต่อ แต่หิวแล้ว" ปลายนิ้วเรียวลูบไล้สันกรามของคนบนกายเบาๆ เอ่ยบอกอย่างน่ารักน่าใคร่ ก็ตอนนี้มันสายมากแล้ว แล้วยังไม่มีอะไรตกถึงท้องกันเลย
"หื่นจริงๆ" คนตัวสูงกดจูบหนักๆ ลงบนลาดไหล่ด้วยความมันเขี้ยว ร่างบางในเวลานี้ช่างน่าฟัด ผิวเนื้อขาวเนียนนั้นแดงไปหมดทั้งตัว อดไม่ได้ที่ก้มลงไปฟัดแก้มใส ฟัดคอจนคนใต้ร่างหลุดหัวเราะด้วยความจั๊กจี้
"อื้อออ...ปัณณ์ มันจั๊กจี้ พอแล้ว อีฟหิวจริงๆ นะ ไปกินข้าวกัน"
"งั้นไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวผัดข้าวให้กิน"
"เอาอร่อยๆ นะ"
"อร่อยเหมือนคนทำนี่แหละ" ร่างบางยกยิ้มให้กับคำพูดของคนตัวสูง รั้งตัวขึ้นหอมแก้มไปที ก่อนจะร้องเหวอเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังลอยขึ้นจากเตียงด้วยฝีมือของวงแขนแกร่ง สองขาเกี่ยวรัดไว้กับเอวสอบ ขณะที่วงแขนเกาะเกี่ยวรอบคอแกร่ง ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าเนื้อแนบเนื้อ จังหวะการเดินจึงเหมือนการเร่งจังหวะของแรงกระทบกระแทกเนินเนื้อกลางกายกับแกนกายใหญ่ ค
