วันต่อมา...
หลังจากที่ตื่นเช้ามาสิ่งแรกที่เขาทำก็คือวางมือลงบริเวณหน้าผากของคนตัวเล็กเพื่อวัดอุณหภูมิ ซึ่งตอนนี้ตามเนื้อตัวของเธอแทบไม่มีไอร้อนเลย เขาจึงลุกขึ้นเพื่อจะเข้าไปล้างหน้าล้างตาให้เรียบร้อย แล้วเดินกลับออกมาเพื่อจะลงไปยังชั้นล่างของบ้าน
“อ้าวคุณใหญ่ อรุณสวัสดิ์ค่ะ”
“ครับป้าพร”
“คุณใหญ่ลงมาทำอะไรแต่เช้าคะ มันเพิ่งหกโมงเช้าเองนะ”
“ผมจะมาทำข้าวต้มให้วารินทร์ครับ”
“เดี๋ยวป้าทำให้ก็ได้ค่ะ ไม่เห็นต้องลำบากให้คุณใหญ่ตื่นมาแต่เช้ามาทำเลย”
“ผมอยากเป็นคนทำให้เธอเองครับ”
“โอเคค่ะ งั้นคุณใหญ่จะทำเป็นข้าวต้มอะไรดีคะเดี๋ยวป้าจะได้เตรียมของให้”
“มีปลากะพงไหมครับ”
“มีค่ะ เมื่อเช้ามืดป้าเพิ่งไปซื้อของมามีปลากะพงเป็นชิ้นมาด้วย คุณใหญ่จะทำข้าวต้มปลากะพงใช่ไหมคะ”
“ใช่ครับ”
“โอเคค่ะงั้นเดี๋ยวป้าไปเตรียมของก่อน” ป้าแม่บ้านก็เดินออกไปเขาจึงเดินตรงมาที่ห้องทำงานของตัวเองแทน พอเข้ามาเรียบร้อย
