หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
วันนี้เป็นวันแรกที่เธอต้องไปเรียนหลังจากเปิดเทอมขึ้นปีสอง
กว่าเธอจะขอชายหนุ่มกลับห้องได้ก็ปาไปหลายวัน เพราะเขาเอาแต่รังแกเธอและตักตวงความสุขของตัวเอง จนแทบไม่ให้เธอเห็นเดือนเห็นตะวัน กว่าจะขับรถมาส่งเธอได้ก็เมื่อวานนี้นี่เอง
“หวัดดี พะพาย ไม่เจอกันตั้งหลายอาทิตย์คิดถึงจังเลย”
“หวัดดี คาร่า ไม่เจอกันนานคิดถึงมากๆ เหมือนกัน”
“มาๆ กอดหน่อย” คาร่าอ้าแขนและเรียกเพื่อนสนิทของเธอเข้ามากอด
เธอกับคาร่ารู้จักกันตั้งแต่ตอนปีหนึ่ง คาร่าเป็นลูกคนรวยมาก มีอิทธิพลอันดับต้นๆ ของประเทศไทย แต่ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนได้เพราะเป็นอันตรายกับตัวเธอมากเกินไป ทุกวันจะมีคนขับรถคอยมารับและส่งเธอ แถมยังมีบอดี้การ์ดคอยดูแลเธออยู่ไกลๆ ด้วยแหละ คาร่าบอกที่เป็นเพื่อนกับฉันเพราะว่าฉันเป็นคนใจดี และจริงใจ เธอบอกว่ารอบกายของเธอมีแต่จอมปลอม หรือเข้ามาหาเธอเผื่อหวังผลประโยชน์ แต่ต่างจากฉันที่ไม่มีผิด
