“ไอ่เวรเอ้ย” เขาสบถคำหยาบเสร็จก็โทรสั่งให้บอดี้การ์ดของเขาไปหาชุดนักศึกษาให้เธอใส่ใหม่อย่างรวดเร็ว
ตู้ดดดดดด!!!
【ไอ่กาย มึงเอาชุดอะไรให้ยัยนี่ใส่ กูให้เวลามีง 1 ชั่วโมง ไปหาชุดที่เรียบร้อยกว่านี้มา】
【ครับนาย ผมคิดว่าจะพอดีกับตัวของเธอ ชุดมันเล็กไปเหรอครับ】
【เออ มันเล็กจนห่ดไปหมดแล้ว】
【อะไรนะครับนาย】
【มึงอย่าถามให้มันมาก รีบไปจัดการตามที่กูสั่งเร็วๆ ก็พอ】
【ครับนาย ผมจะรีบไปจัดการให้เดี๋ยวนี้เลยครับ】
ติ้ด!!!
เมื่อเขาโทรสั่งบอดี้การ์ดของเขสเสร็จก็เดินกลับมาที่ห้องครัวทันที
หญิงสาวเห็นชายหนุ่มเข้ามาก็รีบตักข้าวต้มใส่ถ้วย และรีบวางบนโต๊ะเดินเลี่ยงชายหนุ่มออกไปอย่างเงียบๆ เพราะกลัวว่าเขาจะหงุดหงิดใส่เธอเหมือนเมื่อเช้าอีก
“จะไปไหน??”
“พายจะออกไปเรียนค่ะ”
“เธอมีเรียนเที่ยงจะรีบทำไม??”
“คุณรู้??”
“ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้ แล้วนี่ใส่ชุดอะไร??”
“ชุดที่เอ่อ แขวนไว้ในตู้เสื้อผ้า ไม่ใช่ของ
