เขาเดินเข้ามาด้วยความโมโห ก่อนหน้านี้เขาสั่งให้เธอนั้นรออยู่ที่มหาลัยหลังจากเรียนเสร็จ แต่พอขับรถไปรับนั้นปรากฎว่าไม่เจอเธอ เขาทั้งโทรศัพท์หาเธอ ทั้งไลน์หาเธอก็ไม่รับสายและอ่านข้อความ เขาจึงโทรเช็คที่คอนโดว่าเธอกลับห้องไปแล้วยัง แต่ปรากฎว่าไม่เจอ เขาจีงตัดสินใจขับรถมาที่อพาร์ทเม้นท์ของเธอทันที ต้องนี้เขาทั้งโกรธทั้งโมโหที่เธอนั้นกล้าขัดคำสั่งของเขา พอมาถึงห้องของเธอก็ยังไม่เปิดประตูให้เขาอีก เขาจึงต้องเดินลงไปเอากุญแจสำรองห้องของเธอที่เขาติดไว้อยู่ในรถมาเปิดประตู เมื่อเปิดเข้ามาก็พบว่าเธอนั้นนอนหลับอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ ทำให้เขานั้นเผลอตะคอกเรียกชื่อเธอให้ตื่นมาขึ้นมา
“พะพาย เธอ...ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้” เมื่อเขาเรียกเธอให้ตื่นก็ปรากฏว่าตัวเธอนั้นนอนหลับอยู่และปรือตามองมาที่เขาเบาๆ ก่อนที่จะหลับไป จึงทำให้เขานั้นจะกระชากตัวเธอลุกขึ้นมา แต่เมื่อจับที่ข้อมือ แต่ก็พบว่า..
“เวรชิบ ทำไมตัวร้อนย
