นี่เวลาก็ผ่านไปแล้วสองอาทิตย์แล้วที่พะพายไม่พบหน้าชายหนุ่ม ตั้งแต่วันที่กวินชวนเธอไปกินข้าวผ่านแอพพิเคชั่นไลน์ ชายหนุ่มวางช้อนกับส้อมลงกระทบจานอย่างเสียงดังและเดินออกไปไม่มีปี่มีขลุ่ย ทิ้งให้ฉัน หมอปันปันและพี่กายที่เป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของเขาก็มองไปที่เขาเป็นตาเดียวกัน
แต่ฉันก็ยังงงกับพฤติกรรมของเขาและกังวลเป็นอย่างมากกลัวว่าเขาจะทิ้งฉันไป แต่เมื่อโทรไปหาพ่อกับแม่ของเธอก็ยังคงปกติดีแม่ของเธอยังได้รับความอนุเคราะห์กับชายหนุ่มเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือให้เงินก้อนไว้ให้พ่อของเธอใช้สอยตอนที่ต้องคอยดูแลแม่ของเธออย่างใกล้ชิดอีก
แต่เธอแปลกใจที่จู่ๆ เขาก็หายไป หรือจะโกรธที่วันนั้นกวินชวนเธอไปทานข้าว แต่วันนั้นเธอก็ได้ปฏิเสธกวินไปเรียบร้อยแล้ว เหตุเพราะกลัวว่าจะมีปัญหามาตามหลัง กลัวชายหนุ่มจะไม่พอใจ
อีกไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์มหาวิทยาลัยของเธอก็จะเปิดเทอมแล้ว เธอจึงพยายามเลิกคิดฟุ้งซ่านและพยายามไม่คิด
