เธออยากให้พลอยฟ้าโวยวายให้ปราบอายที่มาฉีกหน้าในงานเลี้ยงวันเกิด แต่นี่มาทำตัวน่าเวทนาแทน
โง่จนเธอไม่รู้จะพูดว่าโง่ยังไง เลยเวทนารีบพาออกมาจากงานก่อน เพราะดูเหมือนคนที่ได้เปรียบคือแก้วอัปสร หล่อนกอดแขนปราบเอาไว้ไม่ยอมปล่อย แถมหล่อนยังพูดจาว่าสงสารพลอยฟ้าแทนที่จะอาละวาดให้ตัวเองเป็นนางมารร้าย กลับทำตัวเป็นคุณหนูแสนดีไม่ถือโทษโกรธผู้ชายที่คบกันอยู่
“พี่ขวัญพาเขากลับไปก่อนเถอะค่ะ ดูสิร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้ว ถ้าเขาอยากได้เงินช่วยเหลือยาย เดี๋ยวแก้วก็จะช่วยอีกแรงค่ะ”
“พอสักที ฉันไม่ใช่ขอทาน” พลอยฟ้าตะโกนลั่น ทำเอาทุกคนเงียบกริบ
“ไปเถอะน้องพลอย เดี๋ยวค่อยคุยกัน” ดวงขวัญรีบรั้งให้พลอยฟ้าเดินออกมา ปราบจะตามไปแต่ถูกแก้วอัปสรรั้งเอาไว้ เขาเองก็ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้
แต่ประโยคของปองภพทำให้ปราบขาแข็ง ก้าวขาไม่ออก
“ในที่สุดแกก็ชนะพนัน พรุ่งนี้โอนเงินให้นะโว้ย” ปองภพกระซิบที่ริมหูของเพื่อน
“แก
