“พี่เอ่อ...” ปราบสะอึกอึ้ง ไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เธอมีความสามารถในการพูดนิ่ม ๆ เชือดเฉือนให้เขาเจ็บปวด โดยไม่ใช้คำด่าว่าหรือคำหยาบคายเลยสักคำ ทำไมในเวลานี้ปราบรู้สึกว่าพลอยฟ้าฉลาดล้ำลึกกว่าในอดีตหลายเท่านัก
พลอยฟ้าไม่พูดต่อ เธอจะขยี้ต่อก็ได้ว่าเขามองเธอแค่ภายนอก แต่ก็ไม่ทำ เธอหยุดเพียงแค่นี้ให้เขาได้สำนึกผิดต่อไป
ปราบอยากเอ่ยขอโทษสักร้อยครั้งพันครั้ง แต่มันก็คงเทียบไม่ได้กับสิ่งที่เขาทำ การนอกกายนอกใจมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับความรู้สึก เป็นเขาเอง แม้ดวงขวัญจะไม่ใช่ภรรยาหรือคนรัก แต่พอรู้ว่าอีกฝ่ายแอบไปมีอะไรกับปองภพ เขายังไม่อยากยุ่งกับเธอเลย
เธอไม่ได้ต่อว่าหรือขับไล่ไสส่งแต่มันกลับทำให้เขาเจ็บปวดและเสียใจยิ่งกว่าอะไร
“พี่จะจีบเธออย่างจริงจังแล้วนะ”
“คะ” เธอเหมือนหลุดอุทานออกมาเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น
“พี่จะจีบเธอ จะทำให้เธอกลับมารักพี่อีกครั้ง”
“มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอคะว่าพี่จ
