หลายวันต่อมา
“แกโอเคนะ” เฟย์ดึงแขนฉันเอาไว้ก่อนที่จะเดินเข้าห้องเรียน เพราะตอนนี้เพื่อนทุกคนคงอยู่ในห้องกันครบแล้ว
“ฉันไม่เป็นอะไร” ฉันตอบแล้วยิ้มออกมาก่อนจะเดินเข้าห้อง
สายตาของใครหลายคนจับจ้องมาที่ฉันโดยเฉพาะเพื่อนผู้ชายกลุ่มของวิน
“…” เขายังคงนั่งอยู่มุมเดิม สายตาของเขายังคงมองมาที่ฉันเหมือนเดิมเช่นกัน
“มองอะไรกัน ฉันสวยขึ้นเหรอ” ฉันถามเพื่อนแล้วยิ้มออกมากวน ๆ
“สวยจนกูอยากได้มาเป็นเมียเลย” จอร์นเอ่ยแซวแล้วเพื่อนผู้ชายคนอื่นก็แซวพวกเขาต่อไม่หยุดจนเกิดเสียงฮือฮาขึ้น
“เลี้ยงไหวไหม ฉันกินดุนะ” ฉันพูดแล้วแกล้งขยิบตาใส่จอร์น
“โอ้โห่ กูจะไม่ทนละ ไปเหอะฟาร์”
“ฮ่า ๆ ” แล้วเพื่อนก็พากันหัวเราะใส่จอร์นที่ทำเหมือนจะทนไม่ได้จริง ๆ จะมีก็แต่ผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังห้องที่ดูไม่สนุกกับพวกเราเลย
พอถึงเวลาเรียนทุกคนก็พากันเงียบและนั่งฟังอาจารย์สอนและสั่งงาน วิชานี้จะมีบรรยายแค่ไม่กี่คาบ
