ความจำเสื่อมเหรอ?

1327 คำ

“ไม่จำเป็น” เธอปลดมือเขาออกอย่างไร้เยื่อใย เชิดหน้าอย่างยโส “ฉันมาเองก็กลับเองได้” เธอบอกเท่านั้น ก่อนจะเดินลงจากชั้นดาดฟ้าไป อิศราจะก้าวตาม แต่พี่ชายรั้งไว้เสียก่อน “ให้เวลาเธอหน่อย” “แต่...” “เชื่อพี่นะเมฆ” อิศราพูดพร้อมกับหยิบจดหมายเปื้อนเลือดจากเสื้อสูทชั้นใน ขึ้นมาโชว์ให้น้องชายดูเต็มสองตา “พี่คิดว่าเรามีเรื่องจะต้องคุยกันซะหน่อย” อิศราตกใจไม่น้อยที่เห็นจดหมายฉบับนั้นอยู่ในมือของพี่ชายตัวเอง เขาคิดว่ายังอยู่กับบัวบูชาด้วยซ้ำ “จดหมาย...มันไปอยู่กับพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่” “ตั้งแต่ตอนเกิดอุบัติเหตุ” “ไม่ได้อยู่กับบัวเหรอ” “พี่อ่านจดหมายนี่แล้ว ตกลงมันยังไงกันแน่ บัวบูชาเป็นแฟนตุลธร หรือเป็นแฟนเมฆ” อิศราถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง เขาจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไรดี “ไหนนายบอกว่าเขาเป็นรักแรกของนายไง” “ใช่ครับ บัวเป็นรักแรกของผม” “แล้วตุลธรล่ะ” “เขาแค่รักข้างเดียว” “พี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม