“ฉันจะคืนหุ้นให้คุณ”
“บัว”
“คืนทั้งหมด”
“แต่มันเป็นความฝันของเราสองคนนะ เราเคยสัญญากันเอาไว้ไง ว่าเราจะทำร้านด้วยกัน จะสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน บัวจำไม่ได้เหรอ”
“แต่สถานการณ์มันเปลี่ยนไปแล้ว”
“บัวจะเปลี่ยนก็เปลี่ยน แต่เมฆไม่เปลี่ยน”
“พอเถอะ ฉันไม่เอาอะไรทั้งนั้น คุณกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมเถอะ อย่ามาลำบากแบบนี้เลย มันไม่คุ้มหรอก”
“ทำไมจะไม่คุ้ม คนเราเกิดมาก็อยากทำตามความฝันและอยากใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการกันทั้งนั้น ความฝันของบัวคืออยากมีร้านขนมไทยเป็นของตัวเอง ส่วนความฝันของเมฆคือการได้ดูแลปกป้องบัวไปตลอดชีวิต”
อิศราคว้ามือบัวบูชามาจับไว้แน่น สายตาอ้อนวอนขอความเห็นใจ
“ทำร้านด้วยกันนะบัว”
บัวบูชานิ่งคิด ก่อนจะตัดสินใจ “เมฆทำเพื่อตัวเมฆเองเถอะ ไม่ต้องมาทำเพื่อบัว เพราะตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
อิศรานึกเสียใจ “ใช่ ตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว แต่เมฆก็ยังรักบัว รัก
