บ้านมาหยา
ครืด ครืด ครืด
ฉันมองที่หน้าจอโทรศัพท์ของปอร์เช่ เพราะมันมีสายโทรเข้ามาซึ่งเป็นเบอร์แปลกไม่ใช่เบอร์ที่ปอร์เช่บันทึกไว้ นอกจากฉันกับหนูนาแล้วก็จินจะมีใครอีกที่รู้จักเบอร์โทรศัพท์ของปอร์เช่
ติ๊ด~
( ปอร์เช่ครับทำอะไรอยู่ ลุงโทรหาลุงคิดถึงสะดวกคุยไหมครับ แม่ของเราอยู่หรือเปล่า )
ชัดเลยน้ำเสียงแบบนี้ แถมยังถามถึงฉันอีกไม่ต้องเดาเลยว่าปลายสายเป็นใคร ว่าแต่ฉันเอาเบอร์ของคุณติณภพทิ้งไปแล้วนี่ทำไมเขาถึงยังติดต่อกับปอร์เช่ได้อีกล่ะ
( ปอร์เช่ครับ เป็นอะไรหรือเปล่า ลุงเพิ่งว่างจากประชุมนะครับก็เลยโทรหา )
"ปอร์เช่ไม่อยู่ค่ะ"
( มีน! )
"คุณโทรมาอีกทำไมคะ ถ้าคุณไม่ต้องติดต่อกับแกอีก ฉันคิดว่าแกน่าจะลืมคุณได้นะคะ อย่ามาทำให้ลูกของฉันไขว้เขวสิ"
( ผมก็แค่คิดถึง ปอร์เช่เป็นเด็กนิสัยน่ารักดี )
"ตอนนี้ปอร์เช่ไม่อยู่ค่ะ และก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาจากเล่นเมื่อไหร่ อย่าติดต่อลูกของฉันอีกเลยนะคะ และ
