เวลาผ่านไป
บริษัทมาหยา
ติณภพมักจะมาอยู่ที่บริษัทของมีนซะส่วนใหญ่ เช่นเดียวกับวันนี้เพราะเขาคิดว่าวันนี้ปอร์เช่จะต้องมาที่บริษัทแน่ๆ เพราะเป็นวันเสาร์อาทิตย์แต่มีนก็ยังมาทำงาน
และก็เป็นอย่างที่เขาคาดการณ์เอาไว้จริงๆ ปอร์เช่มาทำงานพร้อมกับผู้เป็นแม่ พอได้พบกับคุณลุงสุดหล่อที่อยากเจอมาทั้งอาทิตย์ก็วิ่งเข้าใส่ด้วยความดีใจ
"แม่ขึ้นไปทำงานก่อนนะปอร์เช่ เล่นอยู่แถวในบริษัทนะห้ามไปไหนไกล"
"ครับแม่หยา"
มีนปล่อยให้ลูกชายวิ่งเล่นอยู่แถวๆบริษัทของเธอเพราะบริษัทไม่ได้กว้างอะไร และปอร์เช่ก็ไม่ใช่เด็กซุกซนที่จะไปวิ่งเล่นที่ไหนไกลขนาดนั้น ส่วนมากก็จะวิ่งอยู่แถวบริษัทหรือไม่ก็ไปนั่งเล่นอยู่ในห้องทำงานของผู้เป็นแม่
"สวัสดีครับคุณลุง"
"สวัสดีครับปอร์เช่ ตามแม่มาทำงานด้วยหรอ"
"ครับ พี่จินกลับบ้านไปพักก็เลยไม่มีใครอยู่บ้านกับปอร์เช่ก็เลยต้องมากับแม่หยาครับ"
"แล้วนี่จะไปวิ่งเล่นที่ไหนล่ะไม่กลัวหลงหรอ"
