หลังจากที่ปอร์เช่นั่งทานอาหารร่วมอยู่กับคุณติณอยู่นาน คงจะเป็นเพราะแกอิ่มด้วยละมั้งตอนนี้หลับปุ๋ยอยู่ในรถไปแล้ว เพราะงั้นฉันจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ เพราะฉันไม่มีอะไรจะพูดหรือคุยกับคุณติณทั้งนั้น เราสองคนไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องคุยกัน
"เดี๋ยวก่อนสิมีน"
"อะไรคะ?"
"ปอร์เช่อายุเท่าไหร่?"
"คุณถามทำไมคะ นี่มันลูกของฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณสักหน่อย"
"ผมแค่อยากรู้..."
"มันไม่เกี่ยวกับคุณค่ะ ขอตัวนะคะ"
"เพราะปอร์เช่เป็นลูกของผมใช่ไหมคุณถึงไม่ยอมบอก"
"...."
"ดูจากภายนอกแล้วปอร์เช่น่าจะอายุราวหกถึงเจ็ดขวบ ตอนนั้นคุณท้องแล้วไม่ได้บอกผมหรอ"
"ปอร์เช่ไม่ใช่ลูกของคุณค่ะ ฉันมีครอบครัวใหม่แล้ว เพราะฉะนั้นเลิกสงสัยและก็เลิกถามได้แล้วค่ะ"
"แต่ปอร์เช่เป็นคนบอกผมเองว่าอยู่กับแม่สองคนแก่ไม่มีพ่อ"
"ค่ะ เพราะพ่อของแกเกิดอุบัติเหตุกระทันหัน พอใจหรือยังคะ"
"พอใจอะไร"
"ก็พอใจกับการที่คุณมาซักไซ้ถามเรื่องใ
