พวกเธอทานข้าวเสร็จตอนบ่ายโมงครึ่งก็ออกจากมหาวิทยาลัยเลย ใช้เวลาขับรถประมาณสี่สิบห้านาทีก็ถึงโรงพยาบาลที่บอมพักรักษาตัวอยู่ อยู่เยี่ยมคนป่วยที่โรงพยาบาลเกือบชั่วโมงก็พากันกลับเพื่อให้คนป่วยพักผ่อน คิดว่ากลับถึงมหาวิทยาลัยก็เป็นเวลาเข้าเชียร์ของน้องๆปีหนึ่งพอดี เพื่อนหลายคนที่มาด้วยกันต่างก็มีหน้าที่สำคัญในการรับน้องครั้งนี้
สองเองก็คงหลีกเลี่ยงอะไรไม่ได้แล้ว ก็คงต้องรับหน้าที่ตีกลองแทนบอมที่ยังนอนเจ็บอยู่ที่โรงพยาบาล ส่วนเธอที่เป็นทั้งดาวคณะและอดีตเชียร์ลีดเดอร์ของคณะก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเองเช่นกัน
นั่งรถออกจากโรงพยาบาลได้พักใหญ่ก็หันขวับไปบอกคนตัวสูงที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถให้แวะร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัย
“สองแวะเซเว่นก่อนนะ” เมื่อบอกคนตัวสูงจบก็นึกขึ้นได้บนรถไม่ได้มีแค่เธอสองและเฌอเบลทว่ายังมีเพื่อนร่วมคณะอีกสองคนที่มาด้วย “ทรายปูเป้เราขอแวะเซเว่นแป็บหนึ่งนะ”
กับเฌอเบลเธอไม่
