Tax Confominuim
"ห้องพี่กว้างจังเลยนะคะ ที่นี่ตกห้องเท่าคะ" วันพุธที่นั่งอยู่บนโซฟากวาดมองห้องกว้างอย่างตื่นเต้น
"ห้องพี่ก็17ล้านล่ะมั้ง แต่มันเป็นของขวัญที่เฮียให้ตอนพี่แข่งชนะเลยไม่ต้องจ่ายเงินสักบาท"
"ว้าวววว ที่บอกว่าพี่เสือเก่งคงจะจริงสินะ"
"เดี๋ยวก่อนนะ นี่ไม่เคยเชื่อเลยเหรอว่าพี่เก่ง...เฮ้อ~ นั่นสินะคนที่หมู่บ้านก็ไม่มีใครยอมเชื่อพี่" เสือพูดอย่างไม่ได้ซีเรียสอะไรมากมาย ก่อนจะยื่นน้ำให้แขกที่มาเยี่ยนห้อง "น้ำครับ"
"ขอบคุณนะคะ"
"ทำไมถึงหนีพี่กลับมากรุงเทพก่อนครับ"
"พรวด~ แค่กๆ"
คำถามตรงประเด็นทำเอาวันพุธที่กำลังกินน้ำอยู่ถึงกับสำลักทันที
"ใจเย็นครับ โอเคขึ้นหรือยัง" มือใหญ่ลูบหลังเล็กเบาๆอย่างอ่อนโยน
"โอเคค่ะ...แต่เดี๋ยวนะคะ เมื่อกี้พี่เสือบอกว่าวันพุธหนีกลับกรุงเทพเหรอคะ?"
"ครับ! ก็น้องวันพุธไม่รออยู่ฟังคำตอบของพี่นิ ทำไมครับจะต้องปฏิเสธเหรอ" เสือใช้มือใหญ่เท้าคางตัวเองแ
