บทที่ 3 การเริ่มต้นที่ดี
1132 คำ
บางบากวินมอเตอร์ไซต์
"จะไปไหนเหรอจ๊ะน้องนาว"
เสียงหนุ่มวินมอเตอร์ไซต์พูดดังขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวที่ตัวเองหมายปองเดินมาคนเดียวไร้ร่างของน้องชายสายโหด
"ไปคลับเอฟทีมาที่อาร์ซีเอนะพี่ศักดิ์"
"ไปทำงานเหรอครับ พี่ว่าทำงานกลางคืนมันอันตรายมาเป็นเมียพี่จะไม่ให้ลำบากเลย"
"ก่อนจะมาหาเลี้ยงพี่กู พาแม่ที่ป่วยของมึงไปหมอก่อนดีไหม"
พอได้ยินเสียงของคนที่ตัวเองไม่อยากได้ยินมากที่สุด ศักดิ์ก็ต้องรีบก้าวขาถอยหลังให้ห่างจากหญิงในดวงใจ
"พี่นั่งไปกับลุงดรดีกว่า ลุงฝากไปส่งพี่สาวผมหน่อยนะ" ไนน์ดึงแขนพี่สาวให้ไปนั่งรถของลุงวินมอเตอร์ไซต์อีกคัน
"งั้นพี่ไปก่อนนะไนน์ ตั้งใจทำงานล่ะ" เพราะว่าเป็นช่วงปิดเทอมน้องชายเธอก็ไปทำงานรับจ้างที่อู่ซ่อมรถถัดไปไม่ไกลเพราะน้องชายมีฝีมือช่างติดตัวมาจากตอนอยู่บ้านเด็กกำพร้าเลยรับงานด้านนี้
"พี่ถ้าใครรังแกบอกผมเลยนะ"
"อือ"
นาวยิ้มอย่างขำขันกับท่าทางพวกใยของน้องชาย วันนี้พี่เจียต้องไปเร็วกว่าปกติเพราะว่ามีแขกคนสำคัญจากญี่ปุ่น
"ขอบคุณนะลุงดร"
"ไม่เป็นไร แล้วตอนกลับถ้าไม่มีรถก็โทรศัพท์ลุงนะนังหนู"
"ได้ลุงขอบคุณมากนะคะ"
พอเดินมาหยุดตรงหน้าทางเข้าเธอก็ต้องสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ถึงจะเคยทำงานแบบนี้มาก่อนแต่มันช่างต่างจากร้านเดิมมาก เมื่อวานเธอสังเกตระหว่างรอพี่เจียทำงานมีแต่ลูกค้ารวย ๆ ดูมียศมีศักดิ์จนเธอรู้สึกเกรง แต่ถึงแบบนั้นเพื่อเงินเธอก็สูดหายใจเข้าลึกๆแล้วเดินเข้าไปด้านใน
"อ้าวนาวมาพอดีเลย"
เจียที่กำลังจะเอาชุดเด็กเสิร์ฟมาเตรียมไว้รอคนที่ตัวเองพามาแนะนำให้ทำงาน แต่เหมือนอีกฝ่ายจะมาพอดี
"มีอะไรหรือเปล่าพี่เจีย"
"พอดีฝ่ายบุคคลบอกพี่ว่าวันนี้ให้นาวไปช่วยดูแลลูกค้าญี่ปุ่นที่โซนVVIP ชั้น 6"
ตอนเจียบอกมีสีหน้ากังวลอย่างสังเกตได้ชัด ความจริงเธอก็บอกไปแล้วว่านาวเพิ่งทำงานวันแรกไม่ควรที่จะไปดูแลลูกค้าระดับนั้น แต่เพราะว่าหาคนที่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ เด็กคนนี้ก็เลยเลี่ยงไม่ได้ต้องทำอย่างเดียว
"ทำไมนาวถึงได้ไปทำงานชั้นสำคัญขนาดนั้นคะ?"
"เพราะว่าหาคนที่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ จะใช้ล่ามในการแปลให้ทุกคนตลอดเวลาก็ไม่ได้ พวกพนักงานที่ได้เข้าเสิร์ฟเลยมีเฉพาะคนที่พูดคุยภาษานี้ได้คล่อง"
"คือ..."
นาวเองพอได้ยินก็รู้สึกลังเลเพราะว่าการทำงานวันแรกได้รับตำแหน่งงานสำคัญมันก็กดดันเกินไป
"ไหวหรือเปล่า ถ้าไม่ไหวบอกพี่นะ...แต่ว่าถ้าทำก็ได้ค่าตอบแทนชั่วโมงละพันเลย ไหนจะมีทิปมืออีก"
พอได้ยินจำนวนตัวเลขนาวก็ตาเบิกกว้าง ให้ตายเถอะต้องทำงานกี่วันถึงจะได้เงินสองพันเท่ากับรับงานคืนนี้แล้วแบบนี้เธอจะปฏิเสธได้ยังไง
"นาวจะทำค่ะพี่เจีย"
"ไหวแน่นะนาว"
"ไหวอยู่แล้วค่ะสบายมาก ว่าแต่นาวต้องทำงานจนถึงกี่โมงพี่เจีย"
"ปกติแล้วก็ตามเวลาปกติอ่ะ แต่ก็ต้องดูอีกทีว่าคนที่มาแค่พักเหนื่อยดื่มชิว ๆ หรือว่ามาคุยงานกับคุณคีย์แกนก็มีข้ามวันเลย"
"คุณคีย์แกนคือใครเหรอพี่เจีย"
"อ่อก็..."
"เจียคุณเทพเรียกหานะ!" ยังไม่ทันที่เจียจะได้อธิบายให้นาวฟังเสียงเรียกจากอีกฝั่งก็ดังขึ้นก่อน "ฉันไปเดี๋ยวนี้แหละ...นาวก็รีบแต่งตัวแล้วไปรายงานตัวนะ เดี๋ยวหัวหน้างานจะเทรนอีกรอบ"
"ได้ค่ะ"
นาวหยิบชุดที่เจียเอามาให้แล้วเดินเข้าในห้องแต่งตัว ดีที่เมื่อวานเธอได้ศึกษาคร่าว ๆ แล้วว่าอะไรอยู่จุดไหนบ้าง
"สวัสดีค่ะ" นาวเดินมาถึงห้องแต่งตัวก็ดูเหมือนว่าจะมีผู้หญิงหน้าตาสวยอีก 3 คน ทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ทำเอาเธออดหันกลับมามองตัวเองไม่ได้
"สวัสดีเธอเป็นเด็กใหม่เธอ"
"ใช่"
"เราชื่ออินนะ ส่วนคนนี้น้ำพุ" อินแนะนำตัวเองกับเพื่อนให้คนใหม่รู้จัก
"เราชื่อนาว" เธอรีบยิ้มกว้างให้ทั้งสองคนเพราะตั้งใจว่าจะหาเพื่อน
"เธอจะไปโซนวีวีไอพีเหรอ" น้ำพุเห็นป้ายเลยถามขึ้น
"ใช่เราก็เพิ่งรู้เมื่อกี้ว่าต้องไปโซนนั้น"
"พวกเราก็จะไปเหมือนกัน"
"งั้นเราขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย"
"ได้เดี๋ยวพวกเราจะช่วยดูแล"
นาวยิ้มกว้างอย่างน้อยการทำงานวันแรกเธอก็มีเรื่องดีทั้งได้เงินรายชั่วโมงสูงแถมยังมีเพื่อนใหม่ 'เป็นการเริ่มต้นที่ดีสินะ'
"จริงสิทำไมเธอถึงมาทำงานที่นี่ได้เหรอนาว" ระหว่างที่กำลังแต่งตัวอินก็ชวนนาวคุยไปด้วย "หรือว่ามีคนแนะนำ"
"ใช่พี่เจียแนะนำเรานะ"
"อ่อพี่เจียเหรอ พี่เจียเป็นระดับท้อป ๆ ของร้านเลยนะมีลูกค้าวีไอพีจองคิวทุกเดือน"
"ลูกค้าจอง...จองยังไงเหรอ แบบให้นั่งดริ้งก์เป็นเพื่อนใช่หรือเปล่า"
"ก็ประมาณนั้นแต่อาจจะแบบมีต่อเช่น..."
"เช่นอะไรเหรอ?" ยังไม่ทันจะพูดจบเสียงของเจียก็แทรกขึ้นทำเอาอินที่กำลังจะพูดรีบหยุดทันที
"เปล่าค่ะพี่เจียไปกันเถอะน้ำพุ นาวไว้เจอกันข้างในนะ"
อินรีบคว้ามือของน้ำพุให้เดินตามออกไปทันที คนที่เธอไม่อยากมีปัญหาด้วยสุดก็คงจะเป็นรุ่นพี่คนนี้นี่แหละ
"พี่เจียมีอะไรหรือเปล่า"
"นาวพยายามอย่าไปเชื่ออะไรพวกนี้เยอะนะ เข้าใจสังคมผู้หญิงตอนแข่งขันกันใช่หรือเปล่าอะไรก็เชื่อไม่ได้"
"เข้าใจค่ะพี่เจีย"
นาวเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงหัวอ่อน ตัวเธอเองก็ผ่านอะไรมาเยอะเรื่องขี้อิจฉาในวงสนทนาผู้หญิงมีเหรอจะไม่รู้
"เอาล่ะ! พร้อมนะ" เจียจัดหูกระต่ายของนาวให้เข้าที่ ได้แต่หวังว่าการทำงานของรุ่นน้องวันแรกจะผ่านไปได้ด้วยดี
"ค่ะ...พร้อมสู้!!"
นาวยิ้มกว้างเพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง เธอได้แต่หวังว่างานนี้จะผ่านไปได้ด้วยดีเพราะถ้าเป็นแบบที่คิดชีวิตของเธอกับน้องชายก็คงสบายขึ้น
- ผู้เขียน
