หลายเดือนต่อมา
"อึกแหวะ!"
"เป็นอะไรครับ?"
"มะม่วงอะไรของแกวะเนี่ยเหม็นฉิบ!!" เจโรมเอามือปิดจมูกของตัวเอง เพราะกลิ่นของอาหารที่วางอยู่ตรงหน้า มันเล่นเอาเขารู้สึกพะอืดพะอมไม่น้อยเลย
"เป็นมะม่วงแช่อิ่มครับ มะม่วงดองหมดก็เลยซื้อแบบนี้มา"
"เอาออกไปมันเหม็นเนี่ย!"
"แต่ว่า...คุณเจโรมบอกว่าจะกินนี่ครับ"
"แบบนี้ไม่เอาโว้ยมันเหม็น!!" เขาโวยวายใส่ลูกน้องด้วยอารมณ์ที่แสนจะหงุดหงิด ไม่ได้โกรธที่ลูกน้องซื้ออีกแบบมาให้แต่โกรธเพราะมันไม่ยอมเอาออกไปสักทีเหม็นจะตายให้ได้อยู่แล้ว
"ครับๆ"
เดฟรีบเอาจานมะม่วงแช่อิ่มออกไป เพราะเห็นสภาพของเจ้านายแล้วดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เพราะสีหน้าของเขามันแดงก่ำไปหมด ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้แสดงหรืออยากจะแกล้งอะไร
และไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับแก้วกาแฟ เจ้านายก็ไม่ได้สั่งหรอก แต่ก็อยากทำมาให้ เพราะคิดว่าน่าจะดีขึ้น
"กาแฟครับ"
"หือ?"
"ลองจิบกาแฟดู เผื่
