เวลาผ่านไปจนกระทั่งอายุครรภ์ของจันทร์เจ้าเข้าสู่เดือนที่สี่ ท้องของเธอไม่ได้นูนออกมามาก พอใส่เสื้อผ้าคลุมเข้าแล้วก็มองไม่ออกเลยว่าเธอกำลังท้องอยู่ เพราะแบบนั้นจึงยังไม่มีคนสงสัยเกี่ยวกับตัวของเธอ แต่พอถึงเวลานั้นเข้าจริงๆ ความลับของเธอก็ปิดไม่อยู่หรอก
กึก!!!
“โอ๊ย!! เจ็บๆ”
“อะไรเนี่ย ตามมาทำไม?” จันทร์เจ้าพูดด้วยความตกใจ เพราะเจโรมเดินตามหลังเธอมาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ และเธอก็ดันปิดประตูไปหนีบมือของเขาด้วย ก็ตกใจแหละตกใจเสียงของเขาที่ร้องโอดโอยออกมา แต่ก็นึกสะใจแอบสมน้ำหน้าที่จู่ๆ ก็โผล่มาแบบนี้
“จะนอนแล้วเหรอ?”
“อืม มีอะไรล่ะ?”
“นอนด้วยคนสิ เธอหายแพ้ท้องยัง”
“อึก...อุ๊แหวะ!! สงสัยยังไม่หายเลยอ่ะ” ว่าแล้วเธอก็จัดการทำการแสดงแม่งเลย อยากมานอนด้วยดีนัก ชอบเอาแต่ใจตัวเองก็ต้องเจอแบบนี้แหละ ที่ผ่านมาเธอทำเหมือนว่าแพ้ท้องหนักมากเวลาอยู่ใกล้เขา เพราะแบบนั้นเขาเลยต้องยอมกลับไปนอนห้อ
