โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
“อื้อ...”
“ไม่เป็นอะไรนะจูโน่ เดี๋ยวฉันเข้าไปเป็นเพื่อน”
ทุกครั้งที่ได้มาโรงพยาบาลจูโน่มักจะเป็นแบบนี้ตลอด แต่มันก็ไม่แปลกหรอกที่เด็กส่วนใหญ่จะไม่ชอบหมอไม่ชอบการมาหาหมอกินยาหรือฉีดยา
“จูโน่เป็นอะไร?” เจโรมเอ่ยถามขึ้น
“ปกติมาโรงพยาบาลก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก”
“แบบนี้นะไม่แปลก?” เขาถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัย และไอ้ความสงสัยของเขาก็ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่เข้าใจเอามากๆ
นี่มันน้องชายของตัวเองนะ เขาจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยเชียวงั้นเหรอ
“แล้วคุณเป็นพี่ชายประสาอะไร ถึงไม่รู้ว่าน้องชายของตัวเองยังเด็ก”
“แล้วเด็กมันเกี่ยวกับการมาหาหมอ”
“กลับไปเป็นเด็กใหม่ไป จะได้รู้ว่าฉันพูดอะไร”
“…..” เจโรมไม่ได้ตอบอะไร ก็จริงแหละที่เธอพูดว่าเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยทั้งที่จูโน่เป็นน้องชายแท้ๆ ของเขา
“เชิญคุณจูโน่เข้าพบคุณหมอได้เ
