หลายวันต่อมา
บรื้น!!
"วู้! โคตรสะใจ!!"
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆขณะที่ตัวเองกำลังยืนลุ้นตัวโก่งกับการแข่งขันที่แสนจะอันตรายที่เพิ่งจบลงไป
"ทำเวลาได้ดีสัส!"
"จริง คืนฟอร์มโหดแล้วว่ะ"
เสียงคนในทีมพี่ติณณ์ดังขึ้นหลังจากที่พี่ติณณ์ขับเข้าเส้นชัยเป็นคันแรก แถมยังทำเวลาได้ดีสุดๆหลังจากแข่งขันกันมาเป็นเวลานานนับชั่วโมง ในสนามตอนนี้มีนักแข่งในดาวรุ่งมากมายที่เสนอตัวลงแข่งเพื่อเป็นคู่ซ้อมให้พี่ติณณ์ นับได้ประมาณหกคันมั้งนะแต่ละคันก็มีฝีมือมากเช่นกัน
"คุณติณณ์เท่เนาะ"
ฉันสะดุ้งพร้อมกับหันมองพี่จินที่กำลังมองฉันด้วยแววตาหยอกล้ออยู่ก่อนเธอจะเดินไปหาคนในทีมทิ้งให้ฉันยืนหน้าแดงอยู่คนเดียว
ทั้งๆที่ไม่อยากให้มีคนในที่ทำงานรู้แท้ๆ แต่มันก็ต้องมีบ้างที่จะหลุดแถมยังหลุดกับพี่จินอีก
เอี๊ยด..!
ฉันเบิกตามองพี่ติณณ์ที่ขับรถเข้ามาจอด แต่เหมือนจะจอดดีๆไม่เป็นเพราะเขายกล้อมาแต่ไกลพร้อมกับเบรกลากล้อจนล้อหลัง
