(มีการใช้ความรุนแรง)
(พิณนรา)
6.45 pm.
"เดี๋ยวพี่มานะ ห้ามนอนหลับไปก่อนด้วย"
"มันห้ามได้ที่ไหนล่ะเนี่ย"
ฉันตอบพี่ติณณ์อย่างขำๆ ระหว่างที่เดินออกมาส่งเขาที่ลิฟต์
"แต่เดี๋ยวหนูรอ เพราะงั้นพี่รีบกลับนะ"
"อืม ขอกำลังใจด้วย"
"ได้เลย"
ฉันเขย่งตัวขึ้นไปหอมแก้มพี่ติณณ์ก่อนจะโดนเขาดึงเข้าไปกอดไว้ทำให้ฉันรู้ว่าเขาเองก็ต้องเผชิญความยากลำบากอยู่เหมือนกัน ฉันลูบหลังเขาอย่างปลอบประโลมพร้อมๆกับลิฟต์ที่เปิดออก
"ไปนะ"
"อือ"
พี่ติณณ์เดินเข้าไปในลิฟต์ก่อนเขาจะหันมาฉันจึงโบกมือลาเขาด้วยรอยยิ้ม
"อย่าออกไปไหนคนเดียวนะ"
"รู้แล้วน่า"
ฉันโบกมือลาพี่ติณณ์จนลิฟต์ปิดก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆด้วยความเป็นห่วงเขา เห็นว่าเขาอาจต้องเจอเจฟด้วย เพราะงั้นมันจึงดูเป็นเรื่องยากถ้าหลังจากนี้เขาอาจต้องแตกหักกับครอบครัวตัวเองจริงๆ
"คิดถูกไหมนะ"
คิดดีแล้วเหรอที่สนับสนุนให้เขาไปเคลียร์กับครอบครัวแบบนั้น...แต่ถ้าไม่ท
