วันต่อมา
09.36 pm.
พรึบ
"อื้อ.."
ฉันหรี่ตามองแสงแดดที่ส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องก่อนจะขยับตัวลุก แต่กลับต้องชะงักเพราะตอนนี้ที่เอวมีแขนของใครอีกคนพาดอยู่ ฉันเหลือบมองคุณติณณ์ที่นอนคว่ำอยู่ในจุดที่ต่ำกว่า แต่แขนของเขากลับพาดขึ้นซะสูงราวกับว่าฉันเป็นหมอนข้างเขายังไงยังงั้น
"แปลก"
วันนี้ไม่ลุกไปออกกำลังกายแฮะ...แต่ฉันก็เพิ่งนึกได้ว่าเมื่อคืนกว่าเขาจะยอมปล่อยให้นอนก็ตีสองตีสามแล้ว ฉันส่ายหน้าไปมาก่อนจะจับแขนเขาออกจากตัวและหยิบเสื้อคลุมมาสวมเพื่อเดินเข้ามาอาบน้ำในห้องน้ำให้เรียบร้อย
ดีนะที่ยังมีชุดเมื่อตอนนั้นที่เขาให้เอามาไว้อยู่ฉันเลยไม่ต้องทนใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำเดินไปไหนมาไหนแล้ว ฉันหยิบเสื้อยืดกางเกงขาสั้นมาสวมก่อนจะเดินออกมาที่ห้องโถงขณะที่บนเตียงก็มียักษานอนหลับอยู่ ปล่อยให้นอนไปแบบนั้นแหละดีแล้ว
โครก..
"หิวจัง"
คงต้องหาอะไรกินแล้วแหละ ฉันเดินเข้าไปในครัวก่อนจะหยิบกระทะกับตะหลิวมาท
