"ขอบคุณนะเพิร์ธที่อุตส่าห์มารับ" หญิงสาวยิ้มหน้าระรื่น แสดงความดีอกดีใจออกมาอย่างชัดเจน เมื่อได้ไปกับผู้ชายที่เธอชอบมาตลอด 3 ปีกว่า
"ไม่เป็นไร" เขาที่ขับรถอยู่ ก็ตอบรับพร้อมกับยิ้มให้
"เราดีใจนะที่ได้มากับเพิร์ธ"
"งั้นเหรอ"
"ใช่ ปกติเราก็ไม่ได้คุยกันเท่าไหร่"
"ไม่รู้สิ"
"อือ เราคงไม่ได้สนิทกันมากละมั้ง"
"ก็คงเป็นแบบนั้น"
"เอิ่ม พรุ่งนี้วันหยุด เราไปหาอะไรกินกันไหม"
"แล้วฟ้าใสว่างเหรอ"
"ว่างเสมอเลย ถ้าได้ไปกับเพิร์ธ"
"เออจริงสิ ตอนที่เราจอดรถรอ เห็นไอ้นายมันเดินลงมาจากหอฟ้าใสด้วย"
"..." เธอก็ชะงักไปเมื่อเขาพูดมาแบบนั้น
"มันไปอยู่ที่นั่นด้วยเหรอ"
"ไม่รู้สิ แต่ฟ้าใสไม่เคยเจอนายเลยนะ"
"อ่อ งั้นก็คงไปหาเด็กละมั้ง"
"อือ ก็คงใช่แบบนั้น"
"แต่ก็บังเอิญนะ หอพักตั้งเยอะตั้งแยะแถวนั้น แต่เด็กมันกลับอยู่หอเดียวกับฟ้าใส"
"หอที่ฟ้าใสอยู่คนอยู่เยอะมาก คงบังเอิญจริงๆ ไม่แปลกหรอก"
"อือ ไม
