อัปสรสวรรค์ที่ซ่อนตัวอยู่บนห้องนอน โยนโทรศัพท์มือถือลงบนเตียงด้วยความขุ่นเคืองใจ ความน้อยใจยังคงอัดแน่นในอก
“คนหลอกลวง! นายยังจะหลอกอะไรฉันอีก นายคณพัทร”
หลังมือขาวสะอาดยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง ความเจ็บปวดจากสิ่งที่รู้ ทำให้หล่อนผิดหวังยิ่งนัก
เขาหลอกลวงหล่อน จนทำให้ไม่กล้าเชื่อว่า คำว่ารักจากปากของเขานั้น มันคือความจริง
ก๊อก ก๊อก
“คุณหนูคะ คุณผู้หญิงให้มาเรียกไปพบค่ะ” เสียงของสาวใช้ดังขึ้นหน้าห้อง
อัปสรสวรรค์ยกมือขึ้นลูบหน้าของตัวเอง และก็ปั้นเสียงให้ราบเรียบ
“บอกคุณแม่ว่าเดี๋ยวอัปสรลงไปค่ะ”
“ค่ะ คุณหนู”
หญิงสาวลงจากเตียง เดินไปหยุดที่หน้ากระจกเงา มองดูสภาพของตัวเองที่สะท้อนออกมาด้วยความเวทนา
ไม่น่าเชื่อเลยว่า คณพัทรจะทำให้หล่อนทุกข์ใจได้มากขนาดนี้
เพราะหล่อนรักเขาจริงๆ นั่นเอง
อัปสรสวรรค์เช็คความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะก้าวออกไปจากห้องนอน
ไม่นานก็เดินลงมาถึงชั้นล่าง มาร
