นับวันผมเริ่มรู้สึกตัวว่าตัวผมเองน่าจะเป็นโรคซึมเศร้าเข้าไปทุกที จากปกติที่ได้พบปะผู้คน ได้เจอคนมากมายไม่เคยอยู่คนเดียวเป็นเวลานานๆเช่นในตอนนี้ ถึงแม้ว่าจะมีรุ่นพี่สุดหล่อของผมอยู่ด้วยก็ตาม เราสองคนก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย ถ้าเขาไม่ขู่บังคับให้ผมตอบคำถามของเขา ผมก็ไม่อยากจะเอ่ยปากหรือแม้แต่หายใจใช้ออกซิเจนร่วมห้องเดียวกันกับเขาเลยด้วยซ้ำ ผมเริ่มขยะแขยงท่าทางต่างๆของเขาที่บวกกับอาการเมา จากการดื่มเหล้าแทบจะตลอดเวลา ผมไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าคนอย่างพี่ไรเฟิลจะกลายเป็นคนดื่มเหล้าจัดขนาดนี้ เพราะที่ผ่านมาผมไม่เคยเห็นเขามีท่าทีหรือมีบุคลิกคล้ายกับคนติดเหล้า หากจะพูดให้ถูกก็คือผมไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนดื่มเหล้าด้วยซ้ำ เนื่องจากบุคลิกท่าทาง รูปร่างหน้าตาที่ดูดีตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าซึ่งบ่งบอกตรงๆเลยว่าเขาไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับสิ่งที่อาจมีผลต่อสุขภาพของเขาแบบนี้ แต่หากมาคิดดีๆก็อาจจะเป็นเพราะเขาผิดหวั
