"ขอบใจมากนะเรย์ที่ช่วยลุงทุกอย่าง คลินต์กรุ๊ปเติบโตขึ้นจากเดิมมาก ผลงานมันก็มาจากเราทั้งหมด หุ้นส่วนชมเราให้ลุงฟังทุกวัน แล้วก็เรื่องของยัยคานะที่เราดูแลน้องเป็นอย่างดีอีก ลุงขอบใจมาก" "มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ คุณลุงมีพระคุณกับผมมาก ที่ผมได้ดีทุกวันนี้ก็เพราะคุณลุง ผมเต็มใจทำครับ" "ลุงไม่อยากให้เรย์มองอย่างนั้นนะ มันไม่ใช่พระคุณ ลุงรักของแม่เรย์ เรย์เองก็ไม่ต่างอะไรไปจากลูกแท้ๆ ของลุงเลย" "ผมขอบคุณคุณลุงมากนะครับ แต่ผมยังยืนยันคำเดิมนะครับ เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ผมอยากให้ทุกอย่างตอนนี้เป็นของคานะคนเดียว มันสมควรเป็นของเธอ ผมก็อยากให้เธอคนเดียว และผมก็เต็มใจที่จะช่วยน้องเต็มที่ เมื่อน้องต้องการความช่วยเหลือ" "อืม ลุงแล้วแต่เรย์ แต่ในส่วนที่แม่ของเรย์ต้องได้ ยังไงมันก็ตกเป็นของเรย์อยู่ดี" "แต่ว่าผม..." "มันคือส่วนที่เรย์ต้องได้ อย่าปฏิเสธลุงเลย" "ครับคุณลุง" "แล้วอีกเรื่อง ลุ