หลังจากหัดเดินบนส้นสูงอยู่ราวสองชั่วโมง ในที่สุด ขวัญมาก็ทำสำเร็จ สามารถเดินได้เกินยี่สิบก้าวโดยไม่ล้ม
“เย้! มาทำได้แล้วพี่เอย มาทำได้!”
“ดีมาก งั้นแกพักผ่อนเถอะ นอนไปเลยก็ได้ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามาออกกำลังกาย ส่วนพี่จะออกไปดินเนอร์กับคุณเหนือ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”
สั่งแล้วเดินเฉิดฉายเข้าห้อง โดยไม่ฟังเสียงตะโกนขอความเห็นใจจากเธอเลย
“อะไรเนี่ย ตัวเองออกไปกินข้าว แต่ให้เราไปนอน” ขาดคำนั้นท้องเธอร้องลั่น “โอยหิวววว”
ขวัญมาเดินเข้าไปในครัว ตั้งใจจะแอบกินอะไรสักอย่างเพื่อประทังความหิว แต่...
“ยัยมา ทำอะไร”
“จะทำอะไรล่ะ แค่จะดื่มน้ำ ทำไมอาบน้ำเร็วจัง”
“ยังไม่ได้อาบ แต่คิดขึ้นได้ว่ายังไม่ได้บอกแก พี่ใส่ข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทเอาไว้ในโน้ตบุ๊ค ถ้ายังไม่ง่วงก็ศึกษาข้อมูลจำเป็นพวกนั้นซะ แกต้องจำบุคคลสำคัญของบริษัทให้ได้ เข้าใจนะ?”
“เข้าใจจ๊ะ พี่รีบไปเหอะ เดี๋ยวแฟนรอนะ”
ขวัญมาแสร้งทำเป็นนั่
