เหนือเมฆข่มกรามแน่น “ก็เลยต้องหลอกลวง?”
“เอยก็แค่...รัก”
“เห็นผมเป็นอะไร คิดจะทำอะไรก็ได้?”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ!” หัวใจของขวัญเอยเต้นหนักจนทำให้กายเธอสั่นพร่า การถูกคนที่รักเข้าใจผิดคือความทรมานสาหัสที่เธอเข้าใจอย่างลึกซึ้งในวันนี้ “แต่คนอย่างเอย มันไม่มีค่าพอ เอยไม่สามารถมีลูกให้พี่เหนือได้ เอย...”
“ก็เลยให้คนอื่นมาแทน?” เหนือเมฆหัวเราะออกมาอย่างช้ำใจ “ผมโง่มาก โง่ที่ไม่ยอมเปิดตามองให้ดีว่าผู้หญิงคนนั้น...ไม่ใช่คนเดิม”
เขายอมรับว่าพยายามทบทวนและหาเหตุผลมาแก้ต่างให้ตัวเอง เพราะไม่อยากเป็นคนโง่ แต่สุดท้ายเขาก็พบว่าตัวเองคือคนโง่...ที่ยอมให้เธอหลอก...ทั้งที่สงสัยและลังเลความเปลี่ยนแปลงของเธอมาตลอด แต่เขาก็ยังหลับหูหลับตาเชื่อ เชื่อเพราะกลัวความจริงที่ซ่อนอยู่จะทำให้ต้องเสียเธอไป เชื่อเพราะกลัวว่าเธอจะทำผิด...
“ขวัญมา...” ผู้หญิงใจดำคนนั้นไม่ได้เล่นละครเก่งเลยสักนิด เสแสร้งไม่เป็นเส
