“เป็นไงบ้างลูก”
“สบายมากค่ะ นอนดูซีรี่ย์อย่างเดียวเลย ไม่ต้องทำอะไรเลยค่ะ คุณพยาบาลดูแลดีมาก ไม่ต้องห่วงนะคะคุณแม่”
ทีกับคุณแม่...ก็ยังเรียกคุณแม่ได้ทุกคำ
“ดีมาก คิดบวกเข้าไว้ หัวใจจะได้แข็งแรง ห้ามคิดมาก ห้ามเครียด ห้ามกังวล ห้ามดื้อห้ามซน แค่ทำตามที่คุณหมอสั่งอย่างเคร่งครัด ให้ความร่วมมือกับการรักษาเป็นอย่างดี แล้วทุกอย่างจะดีเอง แม่จะอยู่ข้าง ๆ ลูกนะ”
“ขอบคุณค่ะคุณแม่” ขวัญมาน้ำตาซึม “หนูจะไม่ทำให้คุณแม่ผิดหวังเป็นอันขาด”
“หนูต้องนอนนิ่งๆแบบนี้ไปอีกอย่างน้อยก็เดือนหนึ่งนะ”
“โอเคค่ะ แค่เดือนเดียวเอง”
แววตาของเธอไม่มีความลังเลแม้เสี้ยววินาที มันทำให้เขาแอบรู้สึกผิด ที่บอกให้เธอปล่อยลูกไป
“แล้วตอนนี้มีใครคอยเฝ้าไข้”
“มามีพี่เอยอยู่ด้วยค่ะ”
“ต่อไปผมจะดูเอง” เหนือเมฆโพล่งออกมา
หมอทิพย์ทิวาแอบยิ้ม “แต่งานหนักนะเหนือ ตอนนี้หนูมาทำทุกอย่างบนเตียงเลยนะ เพราะต้องระวังไม่ให้ปาก
