ตอนที่ 9 ฉันต้องการคุณ NC25+
1183 คำ
ธาราคลายอ้อมกอดจากเขา แล้วเขาจึงถามเธอด้วยน้ำเสียงและสีหน้าท่าทางที่ตื่นตระหนก
“ธารา คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม”
“ฉันกลัว” เธอเอ่ยบอกด้วยความตกใจ และร้องไห้ออกมาอีกครั้ง เขาโอบกอดเธอไว้
“ไม่ต้องกลัว ผมจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้ว ผมสัญญา” ดาร์ซี่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงปลอบประโลมให้คลายเศร้า แต่ในใจเขากลับเดือนดานยิ่งนัก ใครกัน
ดาร์ซี่ใช้โทรศัพท์โทรหาบอดี้การ์ดและส่ง GPS ไปหาพวกเขา ไม่นานพวกเขาก็มาถึง บอดี้การ์ดนำเฮลิคอปเตอร์มารับที่บนหาดทราย ดาร์ซี่จับมือเธอขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์ เขาจึงเอ่ยกับเจสันด้วยน้ำเสียงดุดันทันที
“จับมันได้ไหม”
“ยังตามตัวอยู่ครับ คงอีกไม่ช้าคงพบ” เจสันเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว เธอเห็นสายตาเขาดูดุดันนักเหมือนตอนที่เธอขัดใจเขาไม่มีผิด
“ตามตัวให้เจอ และจัดการเรื่องวันนี้ด้วย” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงคาดโทษ จนบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่สามสี่คนไม่กล้ามองหน้าเขา รวมถึงมาสซิโมที่ยืนอยู่ด้วย
“ครับ นายท่าน”
เมื่อดาร์ซี่กับธาราเดินเข้ามาในคฤหาสน์ เขาเดินขึ้นไปบนห้องทันที เธอจึงเดินตามไปด้วย พอเปิดประตูห้องเข้าไป พบว่าเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่พูดไม่จากับเธอเช่นทุกครั้ง เขามีสีหน้าที่เคร่งเครียด และโกรธอย่างมาก เหมือนสีหน้าที่กำลังจะไปฆ่าคน เธอถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ก้าวเดินไปที่เรนชาวเวอร์ข้างๆ เรนชาวเวอร์ที่เขายืนอยู่ เธอใช้มือแตะที่แขนของเขาเบาๆ เขาจึงหันมามองเธอ เขาจึงปิดน้ำที่ไหลลงมา
“วันนี้ผมผิดพลาดอย่างมาก” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด เธอจึงจับแขนของเขาทั้งสองข้างให้หันกลับมามองเธอทั้งตัว
“คุณไม่ผิดหรอก มันเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีใครคาดถึงหรอก” ธาราเอ่ยบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงปลอบประโลม
“ธารา ผมกลัวว่าจะเสียคุณไป ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ผมจะไม่ให้อภัย ตัวเองเลย” เขาเอ่ยกับเธอ ด้วยน้ำเสียงที่เศร้าหมองเห็นได้ชัด ธาราได้ยินเช่นนี้เธอรู้สึกถึงความรักของเขาที่เปี่ยมล้น จนเธอตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก เธอเข้าสวมกอด เขาทันที แล้วเอ่ยบอก
“ขอบคุณนะ ขอบคุณที่คุณไม่ทิ้งฉัน ขอบคุณที่คุณให้เกียรติฉัน โดยการไม่มีเซ็กส์ ขณะที่ฉันไม่ยินยอม ดาร์ซี่คุณทำลายกำแพงในใจของฉันแล้ว” เธอเอ่ยบอกเช่นนี้ มองหน้าเขาชัดๆ แล้วใช้มือเรียวลูบใบหน้าของเขาแผ่วเบา เขาจึงใช้มือหนานุ่มจับมือของเธอที่ลูบลงใบหน้าของเขา
“ผมรักคุณนะ ธารา คุณคือผู้หญิงคนแรกที่ผมรักอย่างหมดหัวใจ”
“ฉันรู้ ฉันต้องการคุณ” ธาราเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
เธอจูบลงบนริมฝีปากหยักได้รูปอย่างไม่เป็นภาษา เขาจึงงับริมฝีปากเธอให้เธอเปิดออก แล้วสอดลิ้นเข้าไปทันที ทำให้ลิ้นของเขา และของเธอสอดเข้าหากันและกัน เขาโอบเอวกิ่วให้เธอถนัดมากยิ่งขึ้น มือเรียวโน้มคอให้เขาโน้มลงมา เขาจึงทำตามโดยไม่ขัดขืนแต่อย่างใด เธอเองเคลิบเคลิ้มกับการจูบที่เขามอบให้ จนเธอถอนริมฝีปากด้วยตัวเอง เธอหอบหายใจทันที เขาเผยรอยยิ้ม แล้วจึงช้อนก้นและหลังของเธอขึ้นมาทันที แล้วจึงเดินไปยังเตียงนอน
ดาร์ซี่วางธารานอนลง แล้วจึงเอาขาเธอออกห่างเป็นรูปตัวเอ็ม จูบบนความเป็นหญิงของเธอ โลมเลียจนสายธารเริ่มหลั่งไหลออกมา ดาร์ซี่สอดลิ้นเข้าไป และวนในความเป็นหญิงให้เธอเสร็จสม แต่ว่าเขาใช้นิ้วเข้าไปเขี่ยเล่นบนความเป็นหญิงเบาๆ เธอครางแผ่วเบาเหมือนกับลูกแมวร้อง เขายิ่งดูด ยิ่งดึง และสั่นลิ้นในตัวเธอ จนเธอปลดปล่อยออกมาให้เขาได้ชิมจนหนำใจ เขารู้สึกว่ากลิ่นกายของเธอมันช่างหอมหวาน เพราะมันเป็นกลิ่นเฉพาะของเธอ ตั้งแต่เขามีเซ็กส์กับผู้หญิง เขาไม่เคยใช้ริมฝีปากกับใครบนความเป็นหญิงแม้แต่ครั้งเดียว เธอเป็นคนแรกที่เขาโลมเลียดั่งเป็นน้ำผึ้งที่เขาโปรดปราน
เขาเขยิบตัวขึ้นจูบบนริมฝีปากของเธอดูดดื่มและดุดันกว่าเดิม มือหนานุ่มกุมอกอวบอิ่มราวเป็นเจ้าของ เธอขยำผ้าปูที่นอนด้วยความสะท้านไปทั่วเรือนร่าง เขาจึงจับมือเธอสอดผสานกันทั้งสองข้าง
ทันใดนั้นเขาจึงสอดความเป็นชายเข้าไปไม่ให้เธอได้ทันตั้งตัว เธอจึงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“อืม...เจ็บ...เจ็บ...อืม...” ธารากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เธอสั่นสะท้านไปทั่วทั้งเรือนกาย เหมือนกับว่าร่างกายถูกฉีกเป็นเสี่ยงๆ ดาร์ซี่จูบที่ริมฝีปากเธอเหมือนปลอบประโลม
“อา...ธารา...ผมรักคุณ” ดาร์ซี่เอ่ยบอกแผ่วเบา ให้เธอลืมเลือนความเจ็บปวดที่เขามอบให้ อีกทั้งเธอยังขมิบให้เขาหวาดเสียวอีกด้วย
เขาจึงสอดเข้าออกช้าๆ ให้เธอปรับสภาพได้ พอเธอเริ่มปรับสภาพได้แล้วจึงยกตัวรับเขาอย่างเร่าร้อน เขาจึงปล่อยมือของเธอเป็นอิสระ แล้วคุกเข่าดึงเธอ เข้าหา สอดใส่อย่างเต็มแรง เธอยกขาเรียวขึ้นข้างหนึ่ง เขาจึงจับทั้งสองข้างดันความเป็นชายเข้าไปจนสุดลำ ขยับเข้าออกให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ กดที่ตรงกลางหน้าอกด้วยความสะท้าน เธอทั้งบีบและรัดเขาเอามากๆ ตัวเขาห่างจากเซ็กส์มากถึงสี่เดือนเต็ม ขณะที่อยู่กับเธอ มีเพียงครั้งนั้นที่เขาปลดปล่อยในริมฝีปากของหญิงผู้นั้น แล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้ปลดปล่อยอีกเลย จนกระทั่ง
“โอ...โอ้...โอ้...อา...” ดาร์ซี่ร้องครางหนักๆ และปลดปล่อยจนหมดแม็กซ์ เธอเองก็ถึงจุดหฤหรรษ์เหมือนกับเขา เขาจึงปล่อยให้เธอเป็นอิสระ เขาจูบที่ริมฝีปากของเธอทันที หญิงสาวก็รับจูบของเขา แล้วเขาจึงเอ่ยถาม
“เจ็บมากใช่ไหม” เขาเอ่ยถามแผ่วเบาและมองเห็นเลือดจางๆ ที่ติดอยู่บนผ้าคลุมที่นอน
“ใช่ มันเจ็บมากๆ เลย แต่ตอนนี้หายเจ็บแล้ว” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียง ที่เขินอายอย่างมาก
“คุณทำให้ผมมีความสุขรู้ตัวไหม” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยรอยยิ้ม
“ฉันรู้” เธอเอ่ยแผ่วเบา และจูบที่ปลายจมูกไล่ไปที่บนหน้าผาก
“คุณนอนเถอะ ผมง่วงแล้ว” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แล้วลงมานอนข้างๆ เธอและสวมกอดจากด้านหลัง เธอจึงพิงกับแผ่นอกที่อุดมไปด้วยซิกแพค
“ราตรีสวัสดิ์” เขาเอ่ยบอกอีกครั้ง
“ราตรีสวัสดิ์”
- ผู้เขียน
