“ธารา” ดาร์ซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงโกรธอย่างมาก ทำให้ธาราลืมตาขึ้นมองดาร์ซี่ด้วยอาการงัวเงีย เธอเอ่ยถามเขาแผ่วเบาทันที
“มีอะไรเหรอ” ธาราเอ่ยถามเช่นนี้ ดาร์ซี่จึงโยนเสื้อยืดได้เธอใส่ทันที ธารามองตัวเองทันทีว่าท่อนบนไม่ได้สวมใส่สิ่งใด นี่อาจเป็นสาเหตุให้เขาโกรธ แต่นี่มันชายหาด และมองไปมีแต่คนเปลือยอกเดินไปมา
“ธาราใส่เสื้อเร็ว” ดาร์ซี่เอ่ยบอกอีกครั้งด้วยน้ำเสียงดุดัน
“ที่นี่มีแต่นม นม และก็นม ฉันไม่ได้เปลือยทั้งตัวสักหน่อย” ธาราเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง ขณะที่สวมเสื้ออยู่
“คุณอยากเป็นข่าวหน้าหนึ่งไหมล่ะ ภรรยามหาเศรษฐีนอนล่อนจ้อนบนชายหาดในสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา” ดาร์ซี่ยังมีน้ำเสียงดุดันเช่นเดิม
“โอเคฉันไม่เถียงแล้ว” ธาราเอ่ยบอก
“เดี๋ยวเข้าไปแต่งตัวที่โรงแรม เราต้องบินกลับเย็นนี้” ดาร์ซี่เอ่ยบอกเธอ
“มีงานด่วนเหรอคะ” ธาราเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เพราะดูสีหน้าดาร์ซี่เคร่งเครียดกว่าเมื่อกี้
“ใช่”
