07 อดีตที่เลวร้าย

614 คำ
คฤหาสน์owen ร่างกำยำช้อนร่างบางขึ้นเหนือพื้นเบาะในรถก่อนจะพาหญิงสาวเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง มาเฟียหนุ่มวางหญิงสาวลงบนเตียงอย่างเบามือก่อนจะใช้มือปัดป่ายไรผมที่ปกปิดหน้าของเธออยู่ออกจนได้เห็นใบหน้าสะสวยที่ตอนนี้หลงเหลือเพียงคราบน้ำตา มาเฟียหนุ่มมองหน้าของหญิงสาวด้วยความหลงไหลเพียงกาย ไม่มีอะไรที่เค้าอยากจะได้แล้วไม่ได้ และก็ไม่มีใครกล้าที่จะขัดคำสั่งของเขาด้วย "ฉันเคยบอกเธอไปแล้วนะดาวเหนือ ว่าถ้าฉันได้เจอเธออีกครั้งเธอจะไม่มีโอกาสหนีไปได้อีก"น้ำเสียงที่เรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความน่ากลัวของมาเฟียหนุ่ม เค้าดึงผ้ามาห่มกายให้กับหญิงสาวก่อนจะลุกออกจากเตียงไป แสงจันทร์รำไรสอดส่องเข้ามาในห้องนอนของมาเฟียหนุ่มทำให้เห็นเป็นเงาลางๆมาเฟียหนุ่มถอดเสื้อผ้าออกจนหมดก่อนจะก้าวขาเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยที่ไม่ได้ปกปิดอะไร ร่างกำยำหยุดยืนนิ่งที่หน้ากระจกบานใหญ่มองรอยแผลใหญ่ที่เกิดขึ้นในตอนเด็กๆรอยแผลที่เขาไม่อาจจะลืมเลือนแม้ว่าจะหลับตาลงไป ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปอีกกี่สิบปีเค้าก็ไม่มีทางลืมมันได้ลงเลย ภาพในวันวานย้อนกลับมาในหัวของเขาอีกครั้ง ภาพที่เขามีความสุขกับครอบครัวแต่แล้วความสุขนั้นก็จางหายไปจนหมดสิ้นเมื่อพ่อของเขาที่พาผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่า เมียน้อย มาอยู่ที่บ้านทำให้แม่ของเขาเสียใจมากและตรอมใจตายในที่สุด จากนั้นเค้าก็ถูกรังแกสารพัดจนได้บาดแผลอันใหญ่หลวงมา บาดแผลที่เกิดจากคมมีดของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเมียน้อย ทั้งสองยื้อยุดฉุดกระชากมีดในมือจนสุดท้ายหญิงสาวพลาดท่าลื่นล้มมีดปักลงกลางอกทำให้ตายคาที่ พ่อของเขาเข้ามาเห็นพ่อดีเลยคิดว่าเขาเป็นคนฆ่าผู้หญิงคนนั้น เค้าถูกไล่ออกจากบ้านแต่แล้วก็มีคนช่วยเหลือเขาและอุปการะเขาเอาไว้จากนั้นเด็กชายที่เคยสดใสและร่าเริงก็กลับกลายเป็นคนละคนทันที เค้ากลายเป็นคนที่รักใครไม่เป็น โหดเหี้ยมและเย็นชา ไร้หัวใจ ...... เช้าวันต่อมา หญิงสาวขยับตัวไปมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นปรับม่านตาให้เข้ากับแสงที่สอดส่องเข้ามา "ที่นี่ที่ไหน"เธอพูดพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะยันกายให้ลุกขึ้นแล้วมองไปรอบๆห้อง ห้องนี้ถูกคลุมโทนด้วยสีดำทั้งหมด ภายในดูเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความน่ากลัวเธอมองไปรอบๆห้องก่อนจะลุกออกจากเตียงไป หญิงสาวเปิดประตูห้องออกก่อนจะเดินย่องออกไปอย่างตีนแมวเธอเดินไปเรื่อยๆจนเจอกับห้องห้องนึง ตุบ ตับ ตุบ ตับ หญิงสาวชะโงกหน้าไปมองเจ้าของเสียงนั้น ร่างกายกำยำที่กำลังยืนเตะต่อยอยู่กับกระสอบทรายอยู่เนื้อตัวเปียกชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ด้านหลังมีรอยสักรูปมังกรขนาดใหญ่ ส่วนหัวเลื้อยพาดไหล่ขึ้นไปจรดอยู่ที่หน้าอกซ้าย เธอจึงใช้จังหวะที่มาเฟียหนุ่มเผลอวิ่งผ่านประตูห้องออกไปอย่างรวดเร็ดก่อนจะเดินลงบันไดไป แต่แล้วเธอก็ต้องผงะอีกครั้งเมื่อด้านหน้านั้นเต็มไปด้วยชายกลุ่มใหญ่มากมายที่รายรอบอยู่ตัวคฤหาสน์ "จะหนีไปไหน!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม