...ฉันอยู่ที่นี่มาได้เกือบอาทิตย์แล้วฉันก็มีความสุขดี กลางวันก็เดินออกเที่ยวไปวัดบ้างไหว้พระบ้างฉันรู้สึกว่ามันสุขใจดีนะ แต่พักนี้ฉันรู้สึกเหมือนมีคนเดินตามอยู่ตลอดเวลาเลยไม่ว่าจะเดินไปตรงไหนพอหันกลับไปก็พบกับคนมากมายที่เดินปะปนกัน ส่วนห้องเช่าข้างๆฉันมีคนมาเช่าอยู่แล้วนะเป็นผู้ชายแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกเขาก็คงจะมาพักผ่อนหย่อนใจเหมือนกับฉัน ถามว่าฉันคิดจะกลับไปที่นั่นไหมฉันยังตอบไม่ได้หรอกว่าจะกลับหรือเปล่าอีกใจนึงฉันก็สงสารเขาแต่อีกใจนึงฉันก็เจ็บมากเหลือเกิน ฉันอยากจะหนีไปให้ไกลกว่านี้ด้วยซ้ำแต่ติดที่ว่าฉันไม่ได้มีอะไรติดตัวมาเลยและฉันก็ไม่ใช่คนเก่งอะไรขนาดนั้นที่จะอยู่ได้ในทุกที่
"สวัสดีครับ....ผมเห็นคุณมาอยู่ที่นี่หลายวันแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้มาทักทายสักทีเลย...คุณชื่ออะไรหรอครับ"มีผู้ชายคนนึงเดินมาทักฉันเท่าที่จำได้เขาเป็นคนที่มาเช่าห้องอยู่ข้างๆฉัน
"สวัสดีค่ะ..ฉันชื่อดาวเหนือค่ะยิน
