เขาค่อย ๆ คลายอ้อมกอดนางออกมา แม้ว่าเรื่องที่นางพูดเขาเองก็เคยคิดมาก่อนแล้วเพียงแค่เขาอยากจะพยายามปรับความเข้าใจกับนางเสียก่อนที่จะถึงเวลาที่เขาต้องออกศึกเมืองชุ่นก่อนเท่านั้น
“เรื่องนี้ข้าไม่ค่อยกลัวเท่าใดนัก ขอเพียงแค่มีเจ้าอยู่ข้างกายข้าต่อให้อุปสรรคมีมากกว่านี้ข้าก็ไม่กลัว”
“ยิ่งพระองค์ตรัสเช่นนั้น หม่อมฉันก็ยิ่งกลัวเพคะ”
“ชุนหลันคนเราเดิมทีก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้วันข้างหน้าอยู่แล้วมิใช่หรือ แค่เราสองคนแตกต่างจากผู้อื่นเท่านั้นแต่เรื่องหลังจากนี้ หากว่าเราเข้าใจกันแล้วข้าคิดว่าคงไม่มีผู้ใดกล้าที่จะทำให้พวกเราขัดแย้งกันได้อีกเป็นแน่ เจ้ารู้หรือว่ากลับมาแล้วจะต้องกลับมาใช้ชีวิตแบบใด... ถูกหรือไม่”
“นั่นสิเพคะ แต่ก่อนจะถึงศึกเมืองชุ่นหม่อมฉันคิดว่าเราควรต้องหาทางป้องกันเอาไว้ก่อนจริง ๆ”
“หืม ชุนหลันเจ้าพูดเช่นนี้เหมือนกำลังจะบอกอะไรข้างั้นหรือ เจ้ากำลังจะชวนข้าไปผลิตลูกงั้นหรือ”
“ไม่ใช
