ลิลิน..
ฉันกะว่าจะย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ที่บริษัทแล้วล่ะค่ะ คือเอาจริงมั้ยทุกวันนี้ฉันใช้ชีวิตอยู่ที่นี่มากกว่าที่บ้านหรือที่คอนโดซะอีกเพราะพี่ลีโอแทบจะไม่ยอมให้ฉันห่างสายตาเลยมาทำงานก็จะต้องพาฉันมาด้วยทุกครั้งเขาให้ช่างมารื้อห้องทำงานเก่าของเขาแล้วทำเป็นห้องพักของฉันมีประตูทะลุมาจากห้องทำงานของเขาซึ่งก็คือห้องทำงานเก่าของอาเสือนั่นเอง ทุกสิบนาทีพี่ลีโอต้องเดินเข้ามาถามว่าฉันเป็นยังไงบ้างลูกดิ้นมั้ยหิวหรือยังปวดเมื่อยตรงไหนเขาจะนวดให้ จนฉันกลัวว่างานการจะไม่ได้ทำ
"คนดีหิวหรือยังคะ" นั่นไงคะพูดไม่ทันขาดคำว่าที่คุณพ่อลูกแฝดก็เดินเข้ามาแล้วค่ะมีพี่แม่บ้านของบริษัทเดินตามมาพร้อมกับถาดอาหารที่เหมาะสำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์อย่างฉัน
"ลินเพิ่งกินไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วนี้เองนะคะพี่ลีโอ"
"ไม่หิวก็ต้องกินนะคะคนดีเพราะลินต้องกินเผื่อลูกของเราด้วย มามะเดี๋ยวพี่ป้อน" พี่แม่บ้านผู้รู้หน้าที่รีบเอาถาดอา
