มารับนะ" "แต่พี่ต้องทำงานไม่ใช่เหรอ" "ทำงานพี่ก็มาแว๊บรับได้น่าาา" "อย่าเลยค่ะพี่ลีโอทำงานเถอะลินไม่อยากให้พี่เสียการเสียงานยิ่งเพิ่งไปทำงานวันนี้วันแรกด้วย" "แต่...." "นะคะเชื่อลินนะ^^" "ก็ได้แล้วตอนพี่เลิกงานพี่ไปหาลินที่บ้านนะ" "ไม่ต้องก็ได้ค่ะเลิกงานเสร็จก็หกโมงแล้วกว่าพี่จะขับรถไปหาลินที่บ้านก็มืดค่ำพอดีแล้วไหนจะขับรถกลับบ้านพี่อีกมันไกลด้วย" พี่ลีโอมองหน้าฉันแต่ไม่ตอบอะไรเขาเอาแต่นิ่งเงียบจนฉันรู้สึกว่ามันผิดปกติ หรือเขาไม่พอใจที่ฉันไม่ยอมให้เขามารับ ก็ฉันเลิกเรียนบ่ายสามแล้วช่วงนั้นเขาก็ทำงานอยู่จะให้เขาออกจากบริษัทเพื่อมารับฉันฉันคิดว่ามันคงไม่ดีแน่ๆ ฉันอยากให้เขาตั้งใจทำงานมากกว่า "งั้นลินไปเรียนก่อนนะคะสายแล้ว" "อื้ม" อื้มสั้นๆ คำเดียวแบบไม่มองหน้าฉันด้วยคงจะโกรธจริงๆ นั่นแล่ะพอฉันลงจากรถปุ๊บเขาก็ขับออกไปทันที "เฮ้!! ยัยลินทางนี้" แสนรักโบกมือให้ฉันฉันจึงรีบเดินไปหา "