ลีโอ...
"ดีงั้นฉันจะไม่เกรงใจละนะ ต่อไปนี้แกกับยัยลินห้ามไปไหนมาไหนด้วยกันสองต่อสองจนกว่ายัยลินจะเรียนจบ" อาขุนพูดกับแม่แล้วหันมาพูดกับผมซึ่งผมคงไม่ยอมที่จะทำตามที่อาขุนบอก
"ผมทำไม่ได้" ใครจะไปทำได้ ผมอยากจะย้อนถามอาขุนเหมือนกันนะว่าถ้าให้แยกกันอยู่กับอาอิมอาขุนจะทำใจได้ไหม แต่ผมก็คงไม่กล้าพูดหรอกครับกลัวลูกปืนกรอกปาก>
"ว่าไงนะ!!! " ยังไม่ทันแก่ก็หูตึงแล้วเหรอครับพ่อตาผม
"อาขุนจะแยกผัวแยกเมียเหรอครับมันบาปนะครับ" ใช่ไหมครับมันบาปนะครับพรากผัวพรากเมียน่ะ
"ไอ้ลีโอ!!! " ทุกคนสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินอาขุนตะโกนเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงแห่งความรักและความเอื้ออาทร
"พี่ลีโอ" ลิลินเรียกชื่อผมพร้อมทั้งส่งสายตาเป็นเชิงห้ามปรามไม่ให้ผมพูดแต่ผมคงหยุดไม่ได้ผมต้องพูด
"ผมกับลินเรารักกันผมรู้ว่าที่เราสองคนทำมันผิดและผมก็ขอยอมรับผิดทุกอย่างแล้วอาขุนยังจะใจดำไม่ให้ผมกับลินได้เจอกันได้อยู่ด้วยกันเลยเหร
